Shanghai Ogród Yu , - Wytchnienie przy chińskim kwiecie herbaty.
Może dlatego tak to ująłem, że w słynnej herbaciarni, która mieści się właśnie w You Yuan gardens z całej mozaiki chińskich herbat wybrałem taką, która rozwija się w szklanym naczyniu… zupełnie nieoczekiwanie jak przyjaźń z mieszkanką okolic tego turystycznego „zabytku” . A więc relacja pozwalająca zrozumieć duszę mieszkańca tego miasta. Duszę jak wiadomo poznajemy od strony spraw codziennych i tych związanych z rytuałami przejścia jakimi choćby jest małżeństwo. Ale zanim znalazłem się na chińskim weselu wciąż delektowałem się ukojeniem jaki daje rytuał przygotowania i sam napój herbaciany. Oraz rosnącym z każdą filiżanką herbaty zrozumieniem barbarzyństwa jakim są uwielbiane przez nas mieszkańców europy herbaty aromatyzowane. Te dostępne są rzecz jasna i tutaj, ale na specjalne zamówienie człowieka zachodu ( w tym kontekście zupełnego dzikusa).
Tu w Chinach, człowiek uczy się prawdziwego smaku herbaty. Jeżeli jest, rzecz jasna, otwarty na tego typu lekcje.
Najsławniejsza ( od 1855 roku) herbaciarnia mieści się w budynku posadowionym na palach w wodach jeziora, mającym 400 letnią historię zwanym Huxinting Chasi ( co oznacza pawilon na środku jeziora) – dokładnie pomiędzy bazarem, a ścianą ogrodu. Dostać się tam można po kamiennym mostku ( Jiu Qu Qiao) , zwanym mostem dziewięciu zakrętów. Służą on lub raczej właściwie jest powiedzieć, że utrudniają drogę złym duchą wybierającym prostą drogę.
Do herbaty podają tu zestaw przekąsek tzw. xiaochi. Z okien widać wierzby i malowniczy staw.
Sam ogród to swoista enklawą tego co rozumiemy jako esencję chińskości , wśród szklanych i betonowych ścian nowoczesnego Szanghaju. Budowę ogrodu ukończono w 1577 roku. To , w odróżnieniu od otaczającego je bazaru zwanego Yu Yuan ( Yu Yuan Shangchen), spokojne miejsce gdzie szum wody i odludne zakątki wokół pawilonów dają posmakować tego co chińskie. Ogród podobny jest tym w miastach takich jak Suzhou i Hangzhou. Urozmaiceniem ogrodu jest ogromny bazar, w części parterowych budynkach stylizowanych na dekadencki Szanghaj lat przedwojennych, pełen rzeczy „potrzebnych” każdemu turyście. Tak więc szeroki asortyment przedmiotów wykonanych z chińskiego jedwabiu, takich jak poduszki, torebki, bieżniki, maty oraz tradycyjne chińskie stroje znane jako "qipao". Do nabycia są terakotowe repliki wojowników z Xi'an oraz czerwone książeczki Mao. Nie są to wszystko przedmioty o wysokiej jakości i z pewnością ich cena dla człowieka z zachodu jest co najmniej 100 %zawyżona. Ponieważ nie jesteśmy tu w interesach, negocjujmy. Jeżeli sprzedający nie daje za wygraną, uśmiechnijmy się i po prostu odejdźmy. Ponieważ mamy do czynienia z bazarem warto uważać na okazje i nadzwyczajne okazje. Mogą okazać się wyjątkowo kosztowne.
Pomijając ten drobny bazarowy artefakt, stwierdzić trzeba, że udało się chińczykom odtworzyć atmosferę, którą my koneserzy dalekich kultur uwielbiamy.
Poczuć się można tu jak w wehikule czasu. Wokół rogate budynku, czerwione lampiony, a w dali skrzydlate wzniesione ku niebu drapacze chmur lśniące blaskiem światła odbitym w ich szklanych taflach. I mój ulubiony skycraper Shanghaju – „otwieracz do butelek” …
Wróćmy do ogrodu. Kiedy nie patrzyłem na widniejące w bliskim sąsiedztwie szklane domy mogłem oddać się atmosferze małych pawilonów. Rzeczą nieocenioną są pewne kompetencje estetyczne, które umożliwiają zrozumienie tej perełki Szanghaju.
Jasnym staje się różnica w sposobie pojmowania świata i człowieka. Jego doczesności i historyczności wpisana w sposób patrzenia chińczyków na świat.
Dla stęsknionych za czymś swojskim kawę podaje Starbucks…
Inne tematy w dziale Rozmaitości
