Najsłynniejszą powieść Huxley'a czytałam bardzo dawno temu (a i to nie jestem pewna, czy w całości, gdyż tempo na studiach było zabójcze), aczkolwiek obiecuję sobie zrobić to ponownie. Pamiętam jednak, jaką pisarz odmalował w niej przyszłość:
Wizja świata przedstawionego przez Aldousa Huxleya w „Nowym wspaniałym świecie” stanowi zarówno ostrzeżenie, jak i potencjalną przyszłość współczesnej ludzkości. Książka ta, napisana w 1932 roku, przedstawia dystopijną przyszłość, w której zaawansowana technologia, konsumpcjonizm oraz totalitarna kontrola doprowadziły do stworzenia społeczeństwa pozornie idealnego, ale pozbawionego autentycznych ludzkich wartości, takich jak wolność, miłość i indywidualność.
Artykuł zdaje się tchnąć niepotrzebnym optymizmem. Przecież wizja Huxley'a właśnie się spełnia. Najbardziej rzuca się chyba w oczy powszechny konsumpcjonizm, zanik religijności oraz niska dzietność. Brakuje natomiast legalnego narkotyku dla mas (alkoholu bym nie liczyła, tym bardziej, że obecnie władza stara się jakoś wpłynąć na zmniejszenie jego spożycia).
Pytanie, ilu ludzi naprawdę źle się czuje w tym świecie (z wyżej wymienionych powodów). A może już przywykliśmy do tej dość niedoskonałej rzeczywistości?
Haniebny powrót po wcześniejszym zadeklarowaniu się, że nigdy tu już nie wrócę. :/
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Rozmaitości
