Salonowy mądraliński, pan ZetJot, który puszy się swoją wiedzą o ewolucji społecznej ludzi, zaczął się wypowiadać także na temat zwierząt. Według niego niemożliwym jest prawdziwa współpraca pomiędzy zwierzętami (nawet stadnymi), troska, informowanie się nawzajem, nauczanie czy świadomość, co myśli drugie zwierzę. Na podobne wymysły potrzeba antidotum pod postacią dawki wiedzy:
Wybitny znawca zwierzęcych zachowań prof. Frans de Waal twierdzi, że dobrą naturę dostaliśmy w spadku po zwierzęcych przodkach i dowodzi W w swoich pracach istnienia pierwotnych form moralności u zwierząt. Ludzka natura to nie ogrodowy krasnal, którego gipsową istotę pokrywa cienka warstwa dobra. Właściwiej byłoby porównać ludzką naturę do rosyjskiej matrioszki, która do najbardziej wewnętrznego poziomu ma jednolicie dobrą naturę – dowodzi Frans de Waal w swej książce „Primates and Philosophers: How morality evolved” (Naczelne i filozofowie. Jak ewoluowała moralność). I odcina się od hipotez, które przez setki lat wykopały przepaść między Homo sapiens a resztą stworzeń.
Oczywiście zachęcam do przeczytania całego artykułu.
