Polityka to bagno. Warto się jej przyglądać, ale dla własnego dobra najlepiej zbyt głęboko w nią nie wchodzić. Im głębiej w las, tym więcej drzew. Im dalej w politykę, tym więcej syfu i pomyj.
Obserwowanie polityki może być bardzo ciekawym zajęciem i przysparzać wielu emocji. Przewidywanie ruchów poszczególnych stronnictw, analiza i ocena posunięć mogą dać dużo przyjemności - wzrasta ona wraz z wyrobieniem politycznym obserwatora. Z kolei walka polityczna daje jedynie frustrację w wypadku porażki i niezdrowe zadowolenie w przypadku zwycięstwa.
W polityce zawsze są ofiary. Zdrada, kłamstwo, oszustwo - to codzienne narzędzia pracy. Idee mogą posłużyć do stworzenia zgrabnej figury retorycznej, tak samo jak program może pomóc w zdobyciu poparcia określonej grupy wyborców. Wszystko to jest jednak cyniczną grą o władzę. Dopiero po zwycięstwie zaczyna się prawdziwa praca dla ojczyzny - albo i nie zaczyna się nigdy, czego dowodem mogą być ostatnie lata.
Polska polityka jest bagnem do kwadratu, ponieważ od 89' roku rośnie na nawozie pielęgnowanego przez komunistów chamstwa, nienawiści, nieufności, a przede wszystkim nieuczciwości. Polska polityka szczególnie mocno przyciąga przestępców, złodziei i kombinatorów, a także chorych z ambicji megalomanów. Rzadziej masochistów pragnących zmiany, którzy po krótszym, lub nieco dłuższym czasie tracą złudzenia i przyjmują obowiązującą wszem i wobec w naszym kraju zasadę, że zanim podejmiemy jakąś reformę, musimy sobie uświadomić, że się ,,nie da''.
Nie da się zreformować budżetu, nie mówiąc o jego obcinaniu. Nie da się przeformować struktury instytucjonalnej w żadnej dziedzinie życia publicznego. Chore ustawy da się jedynie mocniej zepsuć. A te dobre...moment, mamy takie? Poczynając od konstytucji, nasze prawo jest stworzone tak, by utrudnić życie uczciwemu człowiekowi, a ułatwić lawirantowi. Najgorzej ma klasa średnia i najwyraźniej dlatego za nic nie chce się sama z siebie wytworzyć. A właściwie to wytwarza się, ale poza granicami Polski. Wszystkim tym, którzy mówią, że tak właśnie jest i się nie da, polecam spojrzeć na osiągnięcia Polaków za granicą. Nie mówię o statystykach kradzieży samochodów w Londynie. Chodzi o sukcesy naukowców, dobrobyt zwykłych emigrantów i życie społeczne, które kwitnie w zbiorowościach Polaków, chociażby w USA. Dlaczego tam się da?
To zła polityka, której skutkiem jest nienaturalne prawo jest winna tego, że Polska wygląda tak, a nie inaczej. 20 lat sukcesywnego odzierania Polaków ze złudzeń o lepszej ojczyźnie przyniosło skutki. Młodzi ludzie nie czują żadnej więzi z nową Polską, o starych nie wspomnę. Nowa Polska jest tworem tak nieznośnym, że zainteresowanie jej sprawami na poważnie nieodłącznie wiąże się z problemami nerwowymi. Dlaczego nie możemy cieszyć się Polską? Dlaczego Polska nie może cieszyć nas?
Ponieważ Polska nie jest ideą, którą Polacy mogliby swobodnie realizować w swej codzienności. Polska jest dziś nazwą organizacji przestępczej, która odziera nas z połowy dochodów praktycznie nic nie dając w zamian. Polska jest dziś etykietą przyczepioną do wielkiej urzędniczej machiny mającej za zadanie wiązać nam ręce. Polska jest dziś synonimem porażki pokolenia Solidarności. Nie ma nic wspólnego z ideą za którą ginęło wielu. Jest Polską jedynie z nazwy. I taką pozostanie, dopóki Polacy nie dostaną możliwości działania. Kiedy ją, daj Bóg, kiedyś dostaną, będą doskonale wiedzieć, co robić.
