Simone Signoret geniusz, nie tylko aktorski…

SIMONE SIGNORET (urodzona SIMONE HENRIETTE CHARLOTTE KAMINKER) (25 March 1921, Wiesbaden, Germany - 30 September 1985, Autheuil-Authouillet, France)

Jej kariera to pięć dekad, ponad 60 filmow, oraz niekończące sie nominacje i nagrody (pierwszy Oscar dla Francji, za Pokoj na Gorze, 1959, César, trzy BAFTAy, Emmy, wyróżnienie specjalne Cannes Film Festival, i Srebrny Niedzwiedz za najlepsza role kobieca).

“BYŁA KRÓLOWA" powiedziala o niej Marguerite Duras "Wyzwolila Francje od jej ograniczeń i dala jej miejsce na arenie międzynarodowej," To, i jej lewicowa polityka, zyskały jej niezapomniane miejsce w kulturowej historii XX-go wieku.

Z całokształtu setek projektów filmowych i literackich, i z odważnej (jak i niepopularnej) postawy politycznej wylania sie postac z mocną żydowską identifikacja.

 Wraz z mezem, Yves Montandem, Signoret uzywala wszelkich mozliwych środków, mediów i konekcji aby wstrzymac egzekucje Rosenbergow (“niewybaczalna kampania antysemicka”) – filmowa wersja zabronionego wtedy THE CRUCIBLE Arthura Millera dokumentuje ten rozdzial;

 “Terrorysci na Emeryturze” bułgarskiego tworcy Mosco Boucault (1983) to wazny film dokumentalny który Signoret finansowala, o który walczyla, i któremu dala narracje. Bohaterami byli żydowscy emigranci ze wschodniej Europy ktorzy walczyli we francuskim ruchu oporu. Kiedy film w koncu wyświetlono (byl na czarnej liscie przez dwa lata), przedstawił on dotychczas nie postrzegane aspekty francuskiej kolektywnej pamięci historycznej, szczególnie w odniesieniu do kwestii żydowskiej;

 Madame Rosa, 1977, rola za którą Signoret wygrała nagrodę César, byla (w slowach jej biografa Catherine David) “fantomem milionów Zydow zamordowanych przez nazistow, między którymi Simone Kaminker mogla sie znalezc – i byla tego bardzo świadoma”

 Signoret mowi wiele o swojej żydowskiej identyfikacji w 1978 autobiografii “Nostalgia nie jest tym czym kiedys byla”;

 W koncu “Adieu Volodia” (1985), jej druga powieść, to głos żydowskiej emigracji we Francji w latach 1919 – 1945. Krytyk LE FIGARO nazwal ją “powieścią monumentalna”.

Pierwszym mężem Signoret (1944-1949) byl filmowiec Yves Allégret, ojciec jej jedynego dziecka, aktorki Catherine Allegret. Jej drugie malżeństwo, 1951, z Yves Montandem, trwalo az do jej smierci; pochowani sa w jednym grobie. Umarla na raka trzustki w wieku 64 lat.

Zobacz galerię zdjęć: