Produkt posła na "P"

   Czy dla podniesienia kultury debaty publicznej wolno obić kijem osobnika, który w dawnych czasach na to zasługiwał? Czytam prasę a widzę oczami wyobraźni epizod z II RP: grupa oficerów poturbowała felietonistę za to, że systematycznie obrażał marszałka Piłsudskiego. Myślę o tym epizodzie, ilekroć dzisiaj prasa donosi o kolejnych wydaniach produktu posła na  "P".  

  Obicie kijem za ciągłe obrażanie nas w osobie prezydenta Rzeczpospolitej byłoby nieestetyczne i nieeleganckie a także nielegalne, więc odradzam chętnym do riposty. Splucie pod nogi? Arbiter stylu uznałby to w tym wypadku chyba za najwłaściwsze. Niestety, zostało już wykorzystane wobec byłej Pierwszej Damy. Trzeba więc sięgnąć wyżej w dyshonorach. Spoliczkować? Można ale ważne, żeby nie uderzyć ręką. Chodzi o to, aby się nie pokalać dotknięciem osobnika, ani też nie zadać bólu fizycznego. Przemoc powinna być czysto symboliczna, skoro poseł na "P" został maestro naszej demokracji medialnej, czyli też symbolicznej. Nie wiem tylko, czy to się mieści w granicach prawa: liczę na opinie prawników Salonu.

   Pulchna twarz okolona grzywą włosów a od dołu ujęta białym kołnierzykiem na różowej koszuli pod zieloną marynarką  - dotknięta przelotnie z obu stron białą rękawiczką, która następnie wrzuca się do śmietnika. Czyż kultura debaty publicznej od razu nie podnosi się od takiego obrazu?

  A co zrobić z dziennikarzami, którzy chętnie propagują produkt posła na "P"? Dla nich mam inny obraz. Carl Gustav Jung opisuje w autobiografi swój sen: Ujrzał, że oto otworzyło się niebo i z góry spadło gówno prosto na katedrę. Wielki psycholog głębi odczytał to jako boską dezaprobatę dla stanu kościoła w czasach  swej młodości.

  Drodzy koledzy, defekacja na media odbywa się już od dwóch lat a Wy staracie się nie uronić z tego ani kropli? ani krztyny? Szukam słowa, które dobrze wyrazi Waszą chłonność.

   Jest jeszcze publiczność medialna. Co dla niej? Prosta prawda. Media są tylko pośrednikiem, jak wskazuje nazwa. To Wy jesteście właściwym adresatem produktu posła na "P".  Leci, leci, leci, buch! ląduje Wam na wpatrzonych twarzach.