Neo-esbek Palikot i jego (JW) Jawni Współpracownicy

Jedną z najczęściej stosowanych przez UB i SB metod dyskredytacji ludzi niewygodnych było rozpowszechnianie kłamliwych plotek, paszkwili i insynuacji. Broń to perfidna, ale i niezwykle skuteczna gdyż bardzo trudno się przed takimi atakami obronić.

Podstawione funkcjonariuszki SB potrafiły kręcić się wśród parafian udając porzucone przez proboszczów ciężarne. Do zakładów pracy na urzędowych drukach bezpieka wysyłała zawiadomienia o chorobie wenerycznej niewygodnego opozycjonisty. Do domów kłopotliwych dla PRL obywateli docierały pocztówki z gór lub z nad morza od fikcyjnych kochanek Kryś, Irenek i Jadź burząc życie rodzinne i małżeńskie.

Mimo iż wielu uczciwszych żurnalistów deklaruje dziś całkowite ignorowanie „polityka” o nazwisku Palikot, to jest spora grupa „wybitnych” dziennikarzy, bez których neo-esbek Palikot nie mógłby kolportować w milionowych nakładach swoich haniebnych „sensacji”.

Oni mrugają do nas na niby okiem, dając do zrozumienia, że Palikot to nie jest taki sobie całkiem poważny polityk. Jednocześnie to oni umożliwiają mu z premedytacją przekazywanie w Polskę do milionów rodaków jego neo-esbeckich kłamstw, przed którymi tak naprawdę nie można się obronić.

Po „alkoholiku” Lechu Kaczyńskim nadszedł czas na „alkoholika” Mariusza Kamińskiego. To dzięki „dziennikarskiemu kwieciu” w Polskę poszło pytanie o orientację seksualna Jarosława Kaczyńskiego czy Zbigniewa Ziobry.

Mianowanie neo-esbeka Palikota jednym z wiceprzewodniczących partii daje środowisku dziennikarskiemu alibi, z którego pierwsza skwapliwie skorzystała wczoraj Małgorzata Łaszcz z TVN-24.

Na niechęć Piotra Semki i Sławomira Sierakowskiego do komentowania kolejnych donosów neo-esbeka, gospodyni programu powołała się na obecną funkcję, Palikota, co ma automatycznie obligować rozmówców do zajmowania się tą postacią, czerpiącą garściami z Urbana i haniebnych metod komunistycznej bezpieki.

Żyjemy w PRL-bis, więc i na bisy Palikota i jego JW nie będziemy czekać zbyt długo.