WNĘTRZE CIENIA - część trzecia
Dział: Kultura Temat: Literatura
Zygmunt Jan Prusiński
MIŁOŚĆ Z AMANDĄ JEST JAK ZŁOCISTY WIATR
Amandzie Massar
Jest moim objawieniem.
Nie mogę zmarnować żadnego czasu -
jest tyle do odrobienia, żyliśmy w tym samym kraju,
chodziliśmy każdy z nas osobno, rezerwując piękno poezji.
Jestem teraz w niej - a ona we mnie.
Czujemy zapach róż z daleka, ogrody mówią o nas,
że pasujemy do siebie kolorami - jestem delikatny
kiedy kocham ją w intymnej sypialni...
Piszę soczysty Erotyk - wyznania poety.
Czyżbym miał przewagę, dotykam materię poukładanymi nutami,
piszę dla niej pieśni a gitara sama usatysfakcjonowana.
Amanda się cieszy każdym moim pocałunkiem.
Rozkwita urok w nas listopadowy...
8.11.2010 - Ustka
Poniedziałek 8:35
EROTYK SAM W SOBIE, BEZ NICZYJEJ POMOCY
Magdzie Nowakowskiej
Wstąp za chwilę, kiedy ostatnia chwila minie.
Przytul się do mnie tak,
bym pamiętał cię jak ulubioną piosenkę.
Nie potrzeba mi wiele - kobietę, chleb, wiersze.
Czasem wódkę wypić z przyjaciółmi,
z kochanką pobyć dłużej.
Wmawiamy sobie wiele, że osiągniemy cel.
A ja chcę być Magdo, Królem Erotyków w Polsce! -
A ty kim chcesz być?
Jeśli którejś nocy zapragniesz mnie,
przybędę telegraficznie. -
Wiem gdzie jest twoja sypialnia...
7.11.2010 - Ustka
Niedziela 9:21
UGŁASKAĆ ZORZE W TWOICH OCZACH
Motto: "Rozgniewaną kobietę łatwiej ugłaskać
pocałunkami niż logiką".
- Barbara Skoczyk -
Nie będę zapraszał logiki,
bo w poezji nie pasuje.
Nie będę też rozmieniał
drobne na drobniejsze -
światło szuka wyjścia w tunelu.
Okazuje się że drogowskaz
nie zawsze prowadzi do celu.
Dlatego lubię chodzić polnymi drogami,
tam chociaż człowiek nie jest samotny.
Wyobrażenia w przyrodzie są podstawą,
że umiemy odróżnić co jest dla nas dobre.
Po kolei gubimy po drodze miłości -
nadchodzi czas euforii i jego zamknięcia.
Dla ciebie piszę wiersz czysty,
możesz w nim ujrzeć siebie...
Z oddali zbliża się muzyka -
chodź na chwilę w to miejsce,
zatańczymy ruchem wolnym taniec,
taniec przyjaźni pomiędzy nami.
- Jesteś gotowa ugłaskać zorze,
by dłużej zamieszkała w twych oczach?
6.11.2010 - Ustka
Sobota 21:13
W DESZCZU KOCHANA
Sandrze Marciniuk
Powielam myślami te ścieżki
po których chodzisz boso.
Wybieram się na wieś -
lubię te krajobrazy ciche.
Może byś się wybrała ze mną,
otoczymy nasz świat rękami.
Przytulimy do siebie brzozy,
dowiemy się sporo ciekawostek.
Jakby i o tym, że ładna z nas para;
poeta Zygmunt i tancerka Sandra.
Odpoczniemy pod jabłoniami -
one wiedzą co we wsi się dzieje.
Może rozpalimy siebie przy ognisku,
pocałunki w wielobarwnym kształcie.
Może ułożę nuty na brzuchu i piersi.
zagram na tobie "Polną Rapsodię"...
Delikatnie, delikatnie opuszkami
będę zdobywał słodką przestrzeń.
Na pewno usłyszysz śpiew ptaków.
6.11.2010 - Ustka
Sobota 18:45
BLIŻEJ, WCIĄŻ BLIŻEJ...
Amandzie Massar
W lustrze jesteś piękna.
Patrzę na ciebie i szukam
mojego miejsca przy tobie.
Rozkołysz mnie chmuro,
powrócę do Białej Krainy -
może ze mną popłynie.
Rzeka nie jest złośliwa,
znajdziemy miejsce dla siebie.
Tam się z tobą zaręczę...
Noce będą dłuższe na pewno,
opowiem nie tylko o wierszach.
- Przytul mnie Amando naturą pachnącą!
6.11.2010 - Ustka
Sobota 10:39
WIELOBARWNOŚĆ W TOBIE POJMUJĘ
Amandzie Massar
W intymnej melodii wschodzącego słońca,
zanurzę się w odkrywaniu złóż miłości.
Nie będę ranił roślin i kwiatów polnych,
wezmę tylko to co dla mnie zachowałaś.
Jeśli słyszysz melodię znad rzeki,
to moi przyjaciele wracają z gór.
Pasterze - aniołowie na fujarkach
grają moje dawne napisane ballady.
Trzy chabry dla ciebie urwałem -
aprobuję piękno w tobie jak jabłoń.
Spróbuj zrozumieć głód mój w poezji,
samotny patrzę na piaszczystą drogę.
6.11.2010 - Ustka
Sobota 10:02
W BAJECZNEJ EROTYCE CIĘ OPIEWAM
Motto: "Czuję jak tonę w Twoich źrenicach..."
- Amanda Massar -
Jesteś dla poety Gwiazdą...
chronię cię liryką subtelną,
by twoje serce mną oddychało.
Wczoraj zaskoczyłaś mnie Amando,
nie wiedziałem że tyle utworów
erotycznych dla ciebie napisałem.
To był pozytywny wstrząs - nagle
zrozumiałem że jestem dla ciebie
wybranym drzewem na pustyni...
Jakże brakuje mi prawdziwej miłości;
czy można ją w Polsce znaleźć? -
Poturbowana kraina i moje wiersze,
ale dotrwam jak Cyprian Kamil Norwid!
- Czy mówiłem ci że jesteś wiosenna?
6.11.2010 - Ustka
Sobota 8:11
WIATR UKRYJE NAS
Amandzie Massar
Motto: Wrażliwy jak płomień piękna
Smukłość twoja tańczy na piasku.
Otulam cię wzrokiem jak sokół...
Nie ograniczasz granicy dostępu,
sączysz we mnie głód dotyku.
Chcę z tobą Amando grzeszyć -
na oczach całego nieba i drzew.
Zagram w tobie grę miłości,
byś nie czuła się samotna.
Połączymy ręce niepokoju -
będziemy się uczyć wiersza
na pamięć - to Erotyk zgodny.
W milczeniu wewnątrz
mój ptak przebije tkankę lotu.
Na pewno poczujesz się lepiej,
i wrócisz do swojego tańca na piasku.
5.11.2010 - Ustka
Piątek 20:41
_________________________________________Mój Przyjaciel ze Słupska
wiersze autorskie kwiecień 2020
Maciej Michalski
Poezja pod celą
Z każdym dniem szczelniejszy sanitarny kordon
mnożą się restrykcje dla mojego dobra
pośród oblężenia – samotny jak Ordon
depczę ścierwo gada – niech będzie że kobra
sięgam po lekturę – zażywam poezji
zazwyczaj poprawia złe samopoczucie
głęboka refleksja – czasem błysk finezji
działa niczym balsam na medialne trucie
czytam Prusińskiego - nie trąci banałem
wpisuje się w wymóg stawiany poetom
boso lecz w ostrogach – duszą oraz ciałem
po stronie skrzywdzonych przez partyjny beton
na łasce pamięci – wątpliwej przyjaźni
wpisany w gwiazdozbiór osobliwej celi
dozuje samotność w zlewce wyobraźni
jeśli go odwiedzić – pewnie się
Ustecki poeta
Ustecki poeta - raptus i Romeo
wzgardzony przez rajców i notabli Ustki
życie co przez palce z wiatrem przeminęło
sztorm zagłuszy łkanie – piach wypełni pustki
dopadły go mściwe przypadłości wieku
skurczył się i zapadł w groźną melancholię
czytam jego wiersze – ostatnie pół wieku
exodus zwieńczony socjalnym pokojem
kieruję manifest do gnuśnych włodarzy
jak Midas potrafią zmienić piasek w złoto
wycisnąć złotówki z powietrza i z plaży
uczyńcie coś extra – mecenat jest cnotą
_____________________________________________________
Paweł Krupka – Józef Mackiewicz – kresy czczą pamięć swego mistrza pióra
23 lutego 2021
Mackiewiczówka w Czarnym Borze – fot. Mariusz Pyż
https://pisarze.pl/wp-content/uploads/2021/02/Mackiewiczowka-696x465.jpg
Józef Mackiewicz był za życia postacią znaczącą nie tylko w literaturze, lecz także w polskim życiu społecznym i umysłowym. Utalentowany wileński powieściopisarz, nowelista i publicysta zawsze angażował się w najbardziej gorące i bolesne sprawy swego czasu, budząc uznanie jednych i wrogość innych. Po śmierci nie doczekał jednak sławy wielu rówieśników, a jego dzieło zostało w znacznej mierze zapomniane. Choć przez całe życie pisał po polsku, a jego większość od urodzenia spędził na Litwie, jego utwory nie znalazły dotąd miejsca wśród polskich, ani litewskich lektur szkolnych, a dorobek pisarza znany jest wyłącznie miłośnikom literatury i tematyki kresowej.
Przed kilkunastoma miesiącami o poszerzenie wiedzy o Mackiewiczu postanowiła zadbać fundacja Wileńszczyzna, powstała w Warszawie, lecz działająca na Litwie i zarejestrowana w obu krajach. Stworzyli ją młodzi Polacy z Litwy, którzy osiedlili się w Polsce, ale postanowili nie tylko utrzymać kontakt z ojczyzną, lecz czynnie i na różne sposoby wspomagać swych krajan. Obok licznych projektów społecznych i dobroczynnych, jedną z dziedzin działalności fundacji jest ochrona polskiego dziedzictwa kultury na Litwie. W ramach tej aktywności fundacja od kilku lat prowadzi kilka projektów związanych z postacią i dorobkiem Józefa Mackiewicza. Najbardziej pracochłonnym i kosztownym z nich jest odbudowa zrujnowanego rodzinnego domu pisarza, tzw. Mackiewiczówki, w podwileńskim Czarnym Borze i przekształcenie go w ośrodek pracy twórczej dla młodzieży. Fundacja nabyła go w 2013 roku i prowadzi prace remontowe.
Na domu Mackiewicza jednak się nie kończy. Kilkanaście miesięcy temu dzięki dotacji z funduszy polonijnych KPRM młode wileńskie aktywistki fundacji Wileńszczyzna stworzyły stronę internetową poświęconą Józefowi Mackiewiczowi i redagowaną w trzech językach – polskim, litewskim i angielskim. Nadały jej oryginalny i wymowny tytuł Jedynie prawda jest ciekawa, stanowiący credo pisarskie Mackiewicza. Pierwszą redaktorką strony była Ewelina Borkowska, pochodząca z Jaszun studentka SGH, od najmłodszych lat zaangażowana w wolontariat i pracę społeczną. Obecnie kierowanie stroną przejęła młoda dziennikarka TVP Wilno Joanna Zawalska, skądinąd utalentowana autorka piosenek, która równocześnie tłumaczy materiały na język angielski. O jej litewską wersję językową troszczy się jedna z najbardziej aktywnych przedstawicielek młodzieży literackiej, laureatka wielu konkursów, Agnieszka Masalytė.
Pierwsze artykuły na stronie Jedynie prawda jest ciekawa ukazały się w listopadzie i grudniu 2019 roku. Ich autorkami są nauczycielka historii Greta Bartosewicz i dziennikarka Agata Radulewicz. W ubiegłym roku do zespołu dołączyły dwie bardzo płodne redaktorki, Magdalena Bartoszewicz, pisząca głównie o życiu i twórczości Mackiewicza oraz Paulina Pieszko, prezentująca przede wszystkim zaangażowanie ideowe i społeczno-polityczne pisarza. Oczywiście, obok wartościowych materiałów autorskich, dających wyobrażenie o recepcji twórczości i postawy ideowej Józefa Mackiewicza przez młody pokolenie litewskich Polaków, na stronie znalazła się podstawowa, encyklopedyczna wiedza o pisarzu, jego życiu prywatnym i zawodowym oraz publikacjach.
Redaktorki strony postrzegają postać i dokonania Józefa Mackiewicza przede wszystkim w kontekście II Wojny Światowej i jej następstw politycznych i społecznych. Prezentują wileńskiego pisarza jako radykalnego antykomunistę i odważnego demaskatora zbrodni stalinowskich, a także bronią jego dobrego imienia wobec rozpowszechnionych oskarżeń o kolaborację z hitlerowcami. Podkreślają dążenie do prawdy jako naczelną zasadę, której Mackiewicz podporządkował konsekwencje swe wybory warsztatowe i estetyczne.
Trochę mniej jest w witrynie analiz twórczości literackiej Mackiewicza i charakterystyki filologicznej jego bogatego i wszechstronnego dorobku. Myślę, że na nie przyjdzie czas w najbliższej przyszłości. Wydaje się jasne, że młodym redaktorkom przyświecała przede wszystkim idea krzewienia, głównie wśród młodzieży, osiągnięć Józefa Mackiewicza w wymiarze społecznym, przedstawienia go jako działacza i obrońcy ideałów, które są nadal bliskie wielu młodym Polakom z Litwy.
Strona Jedynie prawda jest ciekawa jest przejrzysta, estetyczna i racjonalnie zakomponowana. W prosty sposób prowadzi czytelnika i daje wyobrażenie o wszechstronnej działalności Józefa Mackiewicza, o jego twórczości literackiej oraz jej recepcji w Polsce i na świecie. Niewielu polskich literatów XX wieku doczekało się tak ciekawych i kompleksowych witryn internetowych. Młodemu zespołowi redakcyjnemu należą się wyrazy uznania. Polecam Czytelnikom stronę Jedynie prawda jest ciekawa, zespołowi redakcyjnemu zaś życzę pomyślności w jej rozwijaniu.
Paweł Krupka
