woffer234 woffer234
238
BLOG

Auschwitz

woffer234 woffer234 Historia Obserwuj temat Obserwuj notkę 2

 67 Rocznica Wyzwolenia Obozu KL Auschwitz Birkenau

IMG_0382
Fot. Brama Główna KL Auschwitz I
Obóz Auschwitz został założony w maju 1940 roku na przedmieściach miasta Oświęcimia, które po włączeniu do terytorium III Rzeszy otrzymało nazwę Auschwitz. Był on przeznaczony początkowo do zagłady polskiego narodu. Miał być miejscem izolacji a potem eksterminacji polskich patriotów liczonych w setkach tysięcy. Rozbudowa obozu następowała stopniowo i w miarę upływu czasu nabrał on charakteru wielkiej międzynarodowej „fabryki śmierci” w której przeprowadzana była masowa zagłada ludności pochodzącej ze wszystkich krajów będących pod okupacją niemiecką Adolfa Hitlera. Od marca 1942 roku do końca istnienia obozu byli osadzeni tam więźniowie z Polski, Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Austrii, Belgii, Bułgarii, Czech, Chorwacji, Francji, Grecji, Holandii, Hiszpanii, Litwy, Łotwy, Niemiec, Norwegii, Rosji byli też Serbowie, Słowacy, Szwajcarzy, Turcy, Węgrzy, Włosi i Polacy. Najwięcej było Polaków oraz obywateli polskich pochodzenia żydowskiego. W marcu 1942 roku powstał obóz w Brzezince z nazwą Auschwitz II oddalony o trzy kilometry od głównego obozu, który przybrał nazwę Auschwitz I. W komorach gazowych dokonywano masowej zagłady następnie zwłoki zakopywano w dołach a w latach późniejszych palono na stosach i w krematoriach. Łączna liczba ofiar zagazowanych w KL Birkenau sięga 3,5 miliona osób. Podstawowym celem wszystkich obozów koncentracyjnych było spowodowanie śmierci osadzonych tam więźniów wcześniej wykorzystywanych jako siła robocza. Były tam nieludzkie warunki egzystencjalne, głód, choroby, praca przekraczająca ludzkie możliwości. Plan założenia obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu powstał w Urzędzie Wyższego Dowódcy SS i Policji we Wrocławiu. W tym okresie tą funkcję sprawował Erich von dem Bach-Zelewski. W 1939 r. SS Oberfuhrer Arpad Wigand wystąpił z takim projektem ponieważ otrzymywał raporty o przepełnionych więzieniach Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego. Było to przyczyną utrudnień działania policji bezpieczeństwa w aspekcie terrorystyczno-represyjnym pośród polskiej ludności. Wigand wskazał Oświęcim jako miejsce nadające się pod przyszły obóz koncentracyjny. Uważał, że w istniejących tam koszarach można będzie osadzić niezwłocznie więźniów. Koszary położone poza obszarem zwartej zabudowy miasta, w rozwidleniu rzek Wisły i Soły, w dzielnicy zwanej Zasole, umożliwiły ewentualną rozbudowę obozu w przyszłości oraz odizolowanie go od świata zewnętrznego. Dalszym argumentem było dogodne połączenie kolejowe Oświęcimia ze Śląskiem, Generalną Gubernią, z Czechosłowacją i Austrią. W dniach 18-19 kwietnia 1940 roku przebywała w Oświęcimiu komisja pod przewodnictwem SS-Hauptsturmfuhrera Rudolfa Hossa. Pobyt komisji miał związek ze sfinalizowaniem pertraktacji między Wermachtem i SS.
W dniu 4 maja 1940 roku na komendanta obozu Auschwitz mianowano SS-Hauptsturmfuhrera Rudolfa Hossa.
W czerwcu 1941 roku gotowy był zarys planu rozbudowy obozu w Oświęcimiu. W grudniu 1942 roku Główny Urząd Gospodarki i Administracji SS zatwierdził ostateczną wersję szczegółowego planu obozu, która została przekazana do realizacji komendanturze obozu.
W szerokim zakresie działał w Auschwitz Ruch Oporu. Działalność ta obejmowała:
- organizowanie dla więźniów pomocy w postaci lekarstw i żywności,
- dokumentację zbrodni hitlerowskich popełnianych na więźniach,
- przygotowywanie ucieczek z obozu
- akcje sabotażowe
- pracę polityczną
- walkę o obsadzenie funkcji obozowych przez więźniów politycznych,
- likwidowanie konfidentów pracujących dla wywiadu SS i kierownictwa obozu
- przygotowanie wybuchu powstania w obozie
Wyzwolenie Oświęcimia nastąpiło 27 stycznia 1945 roku przez oddziały Armii Radzieckiej. Położyło to kres KL Auschwitz jako niemieckiego obozu koncentracyjnego, który zapisał się w historii jako ośrodek zagłady. Uwolniono około siedem tysięcy więźniów pozostawionych w obozie. Byli to głównie chorzy. Dnia 27 stycznia 1945 roku nie zamknęła się jednak historia obozu oświęcimskiego. Pozostała po nim ogromna spuścizna przejawiająca się do dziś w różnych formach zarówno w sferze materialnej jak i pod względem sfery polityczno-światopoglądowej. Auschwitz (Oświęcim) stał się światowym symbolem władzy Adolfa Hitlera.
 
 
IMG_0484
Fot: Zniszczone krematorium w KL Auschwitz II w Brzezince (Birkenau)
Wczoraj 27 stycznia 2012 roku odbyły się uroczystości rocznicowe wyzwolenia obozu KL Auschwitz. Miały one jednak trochę inny program jak dotychczas. Dzień Uroczystości rozpoczęła Msza Św. w Kościele pod wezwaniem Błogosławionego Maksymiliana Marii Kolbego. Podczas Mszy zostało wygłoszone kazanie w którym przywołane były osoby bezpośrednich świadków tamtych dni. Dają oni nam dzisiaj świadectwo nie tylko prawdy o tamtych dniach ale również tego jak przełamywać lęk przed mówieniem o Auschwitz jak również o przełamywaniu lęku, który człowieka żyjącego w dzisiejszych czasach może uczynić bezradnym. Z perspektywy minonego czasu tych sześćdziesięciu siedmiu lat spoglądamy na dwa pomniki, które naznaczone są tą samą nazwą. To pomniki męczeństwa narodów. Jeden stoi pozornie daleko stąd w Brzeźince. Drugi znajduje się tutaj. W Oświęcimiu. Każdy z tych pomników do nas przemawia ale przy jednym z nich słyszymy pytanie gdzie był Bóg. Czy Bóg był bezsilny? Czy brakowało Mu słów? Czy też był nie do odnalezienia? Przy drugim, przy którym się obecnie znajdujemy słuchamy odpowiedzi Boga. We wnętrzu tego pomnika znajduje się Jego odpowiedź. Zwyciężył świat, jest zmartwychwstaniem i życiem. Jaki dziś słyszymy głos? Przemówienia okolicznościowe miały miejsce w Domu Kultury w Oświęcimiu ( nie jak dotychczas na terenie obozu) wygłosili je m.in. Dyrektor Muzeum Auschwitz-Birkenau Piotr Cywiński, Ambasador Izraela w Polsce Zvi Rav-Ner, Prezydent Oświęcimia Janusz Chwierut. W imieniu byłych więźniów głos zabrała Pnina Segal z Izraela nr obozowy A-15515. Z ramienia rządu RP głos zabrała Małgorzata Omilanowska – Wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Następnym przemawiającym był Aleksander Aleksjejew – Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Federacji Rosyjskiej w Polsce. Odczytano też list od Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego, który obiął honorowy patronat nad Uroczystościami. Przyjechało kilka grup obcokrajowców m.in. z Włoch, Holandii, Rosji chcących uczcić pamięć ofiar. Kiedy zapytałem grupę Włochów czy widziała to miejsce już wcześniej odpowiedzieli, że to jest ich pierwsza wizyta. Opowiadali o swoich odczuciach i refleksjach na temat tej wizyty. Podkreślili, że wzbudza ona w nich ogromne emocje i mają świadomość tego, że trzeba zawsze pamiętać o tym co się tutaj stało sześćdziesiąt siedem lat temu a zwłaszcza o ofiarach zagłady. Nie można o Nich zapomnieć. Wspomnieli też, że we Włoszech na lekcjach historii bardzo dużo  mówi się o Auschwitz. Ludzie muszą pamiętać o Auschwitz. Dzisiaj przyjechało do Auschwitz 6000 studentów z całych Włoch-powiedzieli, że oni są jednymi z nich. Nauczyciele historii, którzy z nimi przyjechali opowiadają im o tym miejscu jak również historie świadków tamtych dni (tak jak na przykład historia Primo Levi). Zaznaczyli, że Primo Levi był bardzo znanym i szanowanym świadkiem w całych Włoszech. Po oficjalnych przemówieniach byli pojechali specjalnie podstawionymi autokarami na teren byłego obozu koncentracyjnego Auschwitz I gdzie złożono kwiaty i wieńce pod ścianą śmierci na bloku jedenastym. Było sporo młodych ludzi, którzy rozmawiali ze świadkami tamtych dni. Była możliwość zrobienia pamiątkowych zdjęć. Główne uroczystości rozpoczęły się w Brzezince.IMG_0488
Fot: W środku od lewej: Piotr Cywiński-dyrektor Państwowego Muzeum Auschwitz Birkenau, Małgorzata Omilanowska- Wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Jerzy Miller- Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w Rządzie Donalda Tuska w latach 2009-2011.
 
 
 
IMG_0489
Świadkowie tamtych dni: Po lewej Pnina Segal z Izraela Nr obozowy A-15515
W swoim piśmie skierowanym do Organizatorów oraz Uczestników 67 rocznicy wyzwolenia obozu koncentracyjnego i zagłady Auschwitz-Birkenau Prezydent Bronisław Komorowski zwracając się do byłych więźniów podkreślił, że Auschwitz jest przestrogą przed nienawiścią zarówno w wymiarze prywatnym jak i publicznym, nazizmem, antysemityzmem ksenofobią. Jest ostrzeżeniem przed każdą ideologią, która próbuje w określony sposób wymazać z pamięci wartości moralne. Prezydent podkreślił, że Polska nigdy nie zapomni o Auschwitz.
Prezydent Oświęcimia Janusz Chwierut podczas swojego przemówienia podkreślił, że ofiary tej zbrodni potrzebują pamięci. Natomiast ludzie, którzy przybywają do Auschwitz na kolejne rocznice próbują zrozumieć to co dzisiaj jest trudne do osiągnięcia. KL Auschwitz to miejsce niepojęte i jedyne w rozmiarze zbrodni, która tutaj miała miejsce. Wyraził głębokie znaczenie jakie ma w tym dniu obecność więźniów, świadków tamtych dni ponieważ jest możliwość aby stanąć twarzą w twarz z prawdziwą  historią, której nie można w żaden sposób zmanipulować. Ważne jest to aby te historie dotarły do ludzi młodych w szkołach. W Oświęcimiu powstały w tym celu: Dom Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu jak również Centrum Dialogu i Modlitwy oraz Centrum Żydowskie. W dalszej części swojego wystąpienia Prezydent Miasta Oświęcim przybliżył skrótowo historię miasta obejmującą okres II wojny światowej od 1939 roku. Kończąc swoją przemówienie podkreślił, że przesłanie więźniów KL Auschwitz jest dla Polaków wielką wartością i zobowiązaniem. Zapewnił, że będzie ono przekazywane następnym pokoleniom. Zaapelował o to aby przywoływanie wydarzeń z tragicznej historii KL Auschwitz uchroniło ludzi od przemocy, okrucieństw i zagłady. Konieczne to jest zwłaszcza teraz gdy zauważalny jest brak szacunku i miłości do bliźniego.
Ambasador Izraela w Polsce Zvi Rav Ner  podkreślił udział Armii Czerwonej, która wyzwoliła obóz Auschwitz a więźniowie w obozie doświadczyli wszystkiego najgorszego czego człowiek doświadczyć może w swoim życiu. Następną kwestią poruszoną przez Ambasadora Rav – Nera było to, że dziewięćdziesiąt procent ofiar Auschwitz to ofiary narodowości żydowskiej. Stanowili oni część potwornego planu eksterminacji narodu żydowskiego. Zaznaczył, że należy pamiętać dzisiaj o ofiarach, którym dane było przeżyć to piekło a także o tych nazywanych Sprawiedliwymi Wśród Narodów Świata, którzy ratowali drugiego człowieka i tych, którzy wyzwolili ofiary terroru z obozowego piekła. Zakończył słowami, które trzeba stale powtarzać: „Nigdy więcej, Nigdy więcej!” Potępiając wszelkie zło. A tych przywódców państw, którzy negują holocaust nazwał; „pozbawionymi wstydu”.
Aleksander Aleksiejew – Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Federacji Rosyjskiej powiedział, że ziemia na której stoimy jest przesiąknięta krwią. Podkreślił, że tu w Auschwitz wyzwolonym przez Armię Czerwoną co roku gromadzą się rzesze ludzi z różnych krajów. Ludzie ci posiadają różne poglądy polityczne i religijne. Zjednoczeni są w jednym wspólnym celu – uczczenie tych, którzy zginęli i chcą zaapelować do wszystkich aby ten koszmar nigdy się nie powtórzył. Mówił o obecnych zagrożeniach takich jak: ksenofobia, nacjonalizm, nietolerancja. Zaapelował aby zawsze szukać tych prawdziwych wartości ponieważ istnieje pokusa użycia siły wojskowej mająca na celu szybkie uzyskanie jednostronnej przewagi. Podsumowując powiedział, że jeśli te procesy nie zostaną zatrzymane Europie grozi ponowny horror zbliżony do II wojny światowej. Podkreślił, że prawdę o Auschwitz musi poznać w szczególności młode pokolenie.
woffer234
O mnie woffer234

Wrażliwy na problemy innych i nie jestem na nie obojętny

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura