Bertold Kittel, który zmontował fałszywy materiał na temat polskich faszystów (sfinansowany przez TVN i wyemitowany z ośmiomiesięcznym opóźnieniem w okresie izraelsko - polskiego konfliktu o kształt polityki historycznej) zostaje "dziennikarzem roku 2018" w plebiscycie "Grand Press".
Czy teraz będzie się nagradzać za zniesławienia, pomówienia, inspiracje i dezinformacje?
Warto przypomnieć, że nagroda "Grand Press" przyznawana jest (podobno) za wybitne walory warsztatowe, znaczenie materiału dla opinii publicznej, ciekawy, indywidualny charakter materiału oraz zachowanie standardów etycznych dziennikarstwa.
Co znamienne wcześniej tę nagrodę otrzymali:
1997 – Jacek Żakowski
1998 – Monika Olejnik
1999 – Tomasz Lis
2000 – Kamil Durczok
2001 – Waldemar Milewicz
2002 – Janina Paradowska
2003 – Anna Marszałek
2004 – Marcin Pawłowski
2005 – Justyna Pochanke
2006 – Tomasz Sekielski oraz Andrzej Morozowski
2007 – Marcin Kącki oraz Tomasz Lis
2008 – Bogdan Rymanowski
2009 – Tomasz Lis
2010 – Artur Domosławski
2011 – Andrzej Poczobut
2012 – Jerzy Jurecki
2013 – Mariusz Szczygieł
2014 – Piotr Andrusieczko
2015 – Konrad Piasecki[4]
2016 – Bianka Mikołajewska
2017 – Wojciech Bojanowski
I właściwie lista ta powinna kończyć moje rozważania na temat nagrody "Grand Press". Warto jednak na jeden aspekt sprawy zwrócić uwagę; jeśli Państwo Polskie jest bezsilne wobec tego rodzaju przestępstw (mam na myśli prowokację Kittela i akcję dezinformacyjną TVN) to co się stanie podczas pełnowymiarowej wojny informacyjnej (integralnej części wojny hybrydowej), jaka już trwa za naszą wschodnią granicą? Czy Rząd RP będzie czekał na wypowiedzenie wojny, wprowadzenie stanu wojennego by na mocy szczególnego prawa rozprawić się z dywersją informacyjną?
Bezsilność władz wobec Ludmiły Kozłowskiej, Bertolda Kittela i TVN to zły prognostyk dla Polski.
