Ruch drogowy...

Jakiś czas temu zaplanowałem sobie, że zacznę na blogu cykl artykułów o ruchu drogowym. Takie tam drobne pogadanki na temat fotoradarów, narzekanie na brak autostrad, bezsensowne oznakowanie i głupie limity prędkości, może kilka drobnych rad dla jeszcze-młodszych-kierowców.

Jednak w życiu bym się nie spodziewał, że zacznę ów cykl w ten sposób... Otóż: mam wątpliwość. I żeby to jeszcze jakąś skomplikowaną, na równorzędnym skrzyżowaniu z dwoma tramwajami i pojazdem uprzywilejowanym... Ale nie, sprawa dotyczy prostego skrzyżowania, jakich setki.

Gdyby chociaż tę wątpliwość próbował we mnie zasiać byle debil – to po prostu bym go wyśmiał i nie zwracał na problem uwagi. Ale wątpliwość wyraziła osoba bez wątpienia mądra, w dodatku popierając ją opinią swojego Taty, kierowcy z wieloletnim stażem. A podważanie autorytetu Taty, do tego Doświadczonego Kierowcy, to już, przyznacie, dość poważna sprawa.

O co chodzi, tak w szczególe?

Ano, razu pewnego podjeżdżamy sobie zupełnie standardowo, jak zawsze, po raz dziesiąt- czy set- tam któryś, do skrzyżowania. Skrzyżowane oznaczone zwyczajnie, to znaczy tak:

Zawsze jedziemy w lewo i to opanowane jest do perfekcji, zresztą co w tym trudnego: kierunkowskaz, dojechanie do środka jezdni, zmniejszenie prędkości, „szczególna ostrożność”, manewr. Mam pierwszeństwo, więc przepuszczam tylko ewentualnych pieszych, żaden wysiłek;)

Tym razem jednak pozwoliłem sobie zaśmiać się z tego, co robił kierowca przede mną; a jechał on na wprost, w drogę podporządkowaną – i... poinformował o tym manewrze prawym kierunkowskazem! Więc ja oczywiście – jakieś podśmichujki.

No przecież się mruga! - słyszę z prawej strony.
... Yyy... że co?
No mruga się.
Niby z jakiej paki miał ten koleś mrugać w prawo, kiedy jechał prosto?
Bo on zjeżdżał z drogi z pierwszeństwem – odpowiedź wyrażona została głosem pełnym przekonania.
No i co z tego? - moje przekonanie za to zaczęło już teraz jakby słabnąć.
Zmieniał pas ruchu.
Ale na skrzyżowaniu nie można zmieniać pasa ruchu...

Ta moja koncepcja, generalnie zakładająca, że na skrzyżowaniu zawsze, niezależnie od przebiegu pierwszeństwa, sygnalizujemy skręt w prawo prawym kierunkowskazem, skręt w lewo – lewym, a jazdę na wprost – poprzez nie włączanie żadnego migacza, nie trzymała się zbyt długo pod naporem dyskusji. Nie to, żebym usłyszał jakieś większe argumenty, poza wspomnianą opinią Doświadczonego Kierowcy, i poza tym, że „tak się powinno”, ale po pierwsze, siła autorytetu rozmówcy... sami wiecie, jak działają autorytety; po drugie, sam nie miałem mocnego kontrargumentu, tylko moje święte przekonania.

No właśnie. Moje święte przekonania dalej pozostają moimi świętymi przekonaniami, w swej pysze nie zamierzam narazie ich zmieniać; tylko jak je wytłumaczyć, jak wyperswadować? Przecież mogę spotkać Doświadczonego Kierowcę, jak ja wtedy będę z nim rozmawiał?

Przy okazji, w trakcie dalszych rozmów, dowiedziałem się o pewnych niuansach. Mianowicie, na skrzyżowaniu o którym mowa, są namalowane pasy. Zgodnie z przebiegiem pierwszeństwa. I to właśnie zmianę tego „pasa” należy rzekomo sygnalizować kierunkowskazem. Co w wypadku, gdyby na skrzyżowaniu pasów nie namalowano – tego tak do końca nie wiadomo.

Natomiast gdyby skrzyżowanie wyglądało i było oznaczone tak:

to jazdy na wprost nie musielibyśmy sygnalizować mruganiem, dopiero skręt w podporządkowaną w prawo musiałby być sygnalizowany (no i rzecz jasna, skręt w lewo). Czyli normalnie.

Co gorsza, kolejna spytana osoba zgodziła się z ta pierwszą w kwestii obu rodzajów skrzyżowań!

Uwierzcie mi, przeguglałem wszystko co się da. Niektóre zapytania miały prawie po dwie linijki tekstu, czesałem sieć przy różnej konfiguracji słów i przewidując możliwe deklinacje. Rozpykałem chyba dwie setki „murzynków”, szukając adekwatnego (nawiasem chwaląc się: tylko kilka z nich sprawiło mi jakiś problem, a dotyczyły one rozwiązań komunikacyjnych niespotykanych w skali całego mojego województwa, albo i dalej). I nic.

Znalazłem tylko to: http://www.grupaimage.pl/?s=prd&i=informacja&id=6833&komentarz=6833. Niemniej, w podlinkowanym tekście znajduje się dużo pomyłek (łącznie z pomyleniem literek na rysunku), a on sam jest tak zagmatwany, że poprawne zrozumienie na trzeźwo graniczy z cudem (po spożyciu chyba też, ale nie sprawdzałem). Poza tym nie wiadomo dokładnie, kim jest autor. Więc dowód toto żaden.

Przejrzałem też, fakt że dość pobieżnie, przepisy o ruchu drogowym. Wynika z nich właściwie tyle, że zawczasu i wyraźnie należy sygnalizować zmianę pasa ruchu lub zmianę kierunku jazdy, co nie pomaga w interpretacji akurat tego konkretnego przypadku, bo to, że jadąc prosto kierunku się nie zmienia, nie wszystkich przekonuje. Na moją korzyść może przemawiać w jakimś stopniu fakt, że nie znalazłem paragrafu typu: „Na skrzyżowaniu z łamanym pierwszeństwem, jazdę na wprost sygnalizuje się kierunkowskazem”. Jednak to dość marna pociecha w obliczu konieczności wykorzystania mocnych argumentów.

No więc, skoro byłem tak uparty, a nic się nie udało odszukać, to może Czytelnicy mojego bloga będą wiedzieć? Może są wśród Was Doświadczeni Kierowcy, albo instruktorzy czy egzaminatorzy, którzy wiedzą: „dlaczego”. Raczej nie podejrzewam, żeby popularna była opcja „mrugających w prawo na wprost”, ale może się zdarzyć kilkoro przedstawicieli.

Proszę podzielić się swoją wiedzą. Nurtuje mnie ten temat, a poznanie odpowiedzi byłoby bardzo pedagogiczne;)

- - - - - - - - - -

A jeszcze dla rozrywki jeden kwiatek z życia. Jak wiemy, na skrzyżowaniach z „łamanym pierwszeństwem” można spotkać różnych delikwentów (przedstawicieli różnych „szkół”), najczęściej takich co mrugają jadąc prosto, albo takich którzy uważają, że jak jadą drogą z pierwszeństwem, to włączanie migacza ich nie obowiązuje. Nie wiadomo kto tak uczy ludzi jeździć.

Właśnie z jednym takim delikwentem, będącym w sumie w miarę świeżo po egzaminach, jechałem. On prowadził. Przejeżdżamy przeł „łamańca”:

Poruszaliśmy się drogą z pierwszeństwem. Oczywiście kierunkowskazu kierowca nawet nie dotknął (a nie byliśmy jedynymi użytkownikami drogi). Już miałem rzucić jakąś uwagę na temat, ale on odezwał się pierwszy: