Ksiądz Władysław Wójcik, proboszcz parafii w Zagórzu w latach 1924-1940, urodził się 28.03.1880 roku w Golcowej, w powiecie brzozowskim.Po ukończeniu gimnazjum w Rzeszowie i Seminarium Duchownego w Przemyślu przyjął święcenia kapłańskie i został wikarym w Rakszawie koło Łańcuta. Pierwsze probostwo objął w Boryni, koło Turki nad Stryjem, a w 1924 roku przyjechał jako proboszcz do Zagórza. Po kilku latach pracy duszpasterskiej otrzymał tytuł kanonika. Ksiądz Wójcik niezwykle aktywnie wypełniał obowiązki wynikające z funkcji proboszcza. Dbał o rozwój duchowy parafii, troszczył się o biednych, starał się utrzymywać bardzo dobre stosunki ze społecznością greckokatolicką. Zapisał się w pamięci parafian jako dobry duszpasterz, nieprzywiązujący wagi do własnych korzyści materialnych. Po śmierci szwagra, nadleśniczego w dobrach biskupich, wdowę po nim, a swoją siostrę, pozostającą z czworgiem dzieci bez środków do życia, wziął na utrzymanie, zapewniając sierotom dom rodzinny, dając im wychowanie i wykształcenie. Ksiądz Wójcik należał do organizacji społecznych, oświatowych i charytatywnych, działających na terenie Zagórza, wspomagał je swoim autorytetem, a często też środkami materialnymi, na miarę swoich skromnych możliwości. Po klęsce wrześniowej ksiądz Wójcik zaangażował się w pracę konspiracyjną, przede wszystkim ułatwiając oficerom i inteligencji przedostawanie się przez „zieloną granicę” na Węgry. Zorganizował on na probostwie jeden z punktów przerzutowych, a także niejednokrotnie osobiście przeprowadzał uciekinierów do dalszych placówek. W momencie dekonspiracji ksiądz Wójcik stał się jedną z pierwszych ofiar hitlerowskiego terroru. Mimo ostrzeżeń niemieckiego oficera, sugerującego mu opuszczenie Zagórza na pewien czas, został w swojej parafii, tłumacząc „co to ja byłbym za pasterz, gdybym swoje owce zostawił”. Aresztowany 14.04.1940 roku, więziony kolejno w Sanoku i Tarnowie, trafił ostatecznie do obozu koncentracyjnego Auschwitz. [Tam], według relacji jednego ze współwięźniów, ksiądz Wójcik pracował przy regulacji rzeki [Soły]. Gdy wymęczony, dręczony szczególnie dotkliwym pragnieniem, gdyż od lat chorował na cukrzycę, pochylił się nad zbiornikiem z wodą, jeden z Niemców trącił go, wskutek czego ksiądz Wójcik wpadł do zbiornika z wodą i [20.10.1940] utonął. Pomnożył szeregi licznych męczenników czasu pogardy i terroru, którzy kierując się wskazaniami wiary i patriotyzmem nie zawahali się ofiarować
swego życia za innych. W kronice parafialnej, pod datą 8 września 1966 roku zapisano: „W parafii Zagórz żywa jest pamięć oks. Władysławie Wójciku, byłym proboszczu. Za zezwoleniem Kurii Biskupiej z dn. 8 września 1966 roku, w przedsionku kościoła wmurowana została granitowa tablica pamiątkowa z następującą treścią: «Księdzu Kanonikowi Władysławowi Wójcikowi, tutejszemu proboszczowi w latach 1924-1940, więźniowi obozu niemieckiego wiernemu synowi Kościoła i Ojczyzny, który zginął śmiercią męczeńską w roku 1940 w Oświęcimiu tablicę tę przekazują przyszłym pokoleniom Parafianie». Po lewej stronie tablicy umieszczono krzyż z datą 1966”. Nabożeństwo żałobne celebrował i odsłonięcia tablicy pamiątkowej dokonał kuzyn ks. Władysława ks.Józef Wójcik. W uroczystości uczestniczyła siostra księdza Wójcika Waleria Wójcik i dalsza rodzina.
za: http://www.swzygmunt.knc.pl/MARTYROLOGIUM/POLISHRELIGIOUS/BIOs/WOJCIKwladyslaw01.pdf
Najcześciej mówią mi Wodek. Nie jest to błąd, że nie napisałem "ł". Trudno inaczej zdrobnić imię Wodzisław:). Urodziłem się kilka dni przed zakończeniem stanu wojennego. Z lat 80' nic szczególnego nie pamiętam, a z 90' szkołę podstawową i kawałek technikum. Dojrzewanie i studia to już poprzednia dekada. Po 10 kwietnia 2010 roku zmieniło się bardzo wiele nie tylko do okoła mnie, ale także i we mnie.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
