Believe

"Nieświadomość to najtańszy z psychotropów." Izabela Sowa, "Cierpkość wiśni"

Jeśli nawet  - zbyt dewastujące efekty uboczne!
 

Intrygujące w tym jest zgoła co innego. Gdy nieświadomość otwiera się jak uda kochanki i intensywność zapachu pobudzonej iluminacji uderza w nozdrza zrozumienia tak, że przez chwilę traci się grunt pod nogami.

Samo rozpoznanie to za mało.

Konkretyzacja - jak trakt kropli potu ...od osierdzia do pępka  - szuka portu z answerem - dlaczego?

Przyczyny, jak  świetliki w nocnej oprawie - droczą się  z nami: on i off.

Wytrwałość nie jest żadnym wyzwaniem, bo ów proces pojmowania genezy jest nie tylko przyjemny, ale w dużej mierze stymulujący.

Istnieje specyficzny rodzaj energii, która osiada na naszych rzęsach, ścieżkach korowych, marzeniach, faktografii.

Wierzę, że moderuje ona topografię jutra za linią horyzontu - wbrew nam czy sypiąc darem logicznych, konstruktywnych pikseli zdarzeń.

Na poddaszu tykają różnoimienne zegary. Każdy odlicza swoją dziedzinę.

Jedne dostępne, inne - poza mocą regulacji.

I jeszcze przedrzeć się przez szum komunikatów bez komunikatów,  tlum ust tokujących bezgłosem, energii dłoni - którym szybciej do wyprowadzenia ciosu niż podroży po wstydzie policzka tuż obok....

Oczekiwania w przechowalni bagażu - a kwit ląduje na torach.

Pozornie istotne -  trafia do kosza.

Nabrzmiały komfort czuje na sobie nierytmiczną pracę mięśni Kegla - żadna strona  świata czucia tego nie przegapi. Jeśli wie....

A przecież wie, psychotrop nieświadomości odstawiony.