JAKI MĘŻCZYZNA JĄ ODMŁADZA

"Najprędzej starzeje się kobieta, która poślubiła przeciętnego mężczyznę." Oscar Wilde

Nie wejdę w spór z Oscarem. Chłopak wiedział co mówi.

Pozostaje wiec pytanie - czym jest przeciętność, jakie są jej desygnaty?

Jeśli powiem, że konkretyzacja przeciętności mężczyzny zależy od priorytetów danej kobiety - raczej nie skłamię.

Bo czy nie jest tak, że ten, który fascynuje, inspiruje jedną, nudzi drugą?

Mam koleżanki, z którymi nigdy nie pobiłabym się o faceta.
To znaczy, ja z definicji nie potrafię - bo nie chcę - walczyć o atencję mężczyzny, ale gdyby hipotetycznie do takiej batalii doszło; ja obwiążę kokardą nagiego delikwenta swym koleżankom, a one symetrycznie mogą dla mnie.
Jednym słowem - galaktyka szczęśliwości.

Prawie.
Bo nic nie jest proste.

Pewien mój dobry znajomy z północnych ziem Polski:

- Cóż, mówi się, że kobiety nigdy nie wybaczają zwykłym mężczyznom, tego, co są w stanie wybaczyć potworom:)

Stanęłam "okoniem" wobec takiego dictum.

Potworem zawsze będzie ten, który programowo niszczy SWOJĄ kobietę.

Przyznaję, istnieje grupa - wcale nie taka mała - kobiet, który czują się kochane, gdy tylko są poniżane.

Cały asortyment mężczyzn o takich inklinacjach - zostawiam im bez cienia wahania.

Istnieje też grupa takich, które w swej kobiecej naiwności zakładają, że jeśli jest potworem dla innych - dla niej nigdy nie ukaże tego oblicza.

To tylko kwestia czasu, kiedy zatopi w niej swe kły.

Nawet na poziomie obserwacji - dalekiej od intymności - jeśli widzę, że mężczyzna musi deprecjonować kobietę, która nie jest z bajki jego sympatii politycznych - nie zaufam takiemu w żadnej innej kwestii.

Inwalida argumentacyjny - to zawsze dokument impotencji w innych strefach intelektualnych. Ale i etycznych, smakowych.

Potwora dyskwalifikuje fakt, że jest potworem.

Amnestii nie przewiduje się.

Ale jest coś takiego jak ciemna strona mężczyzny.
Spokojnie - my dziefcynki - też takową dysponujemy.

Ciemna strona - nie generuje ciosów w nas, w osoby bliskie, ciemna strona najczęściej taranuje swego gospodarza.

To nie są piękne obrazki, tak jak samo życie składa się z rożnych odcieni piękna i jego braku.

I tu wracam do myśli Oscara.

Przeciętny facet, nie ma ciemnej strony.

Nie jest też jasny. Jest po prostu nijaki.

Przeciętny nigdy nie będzie gladiatorem, ani wobec swej kobiety, ani wobec swych spraw.

Zachowawczy, asekuracyjny, z atrofią mądrej asertywności.

Kark wyćwiczony gestem potakiwania, choć w duszy negacja.

Przeciętny postawi wszystko na szalę dogodzenia, także w alkowie - z Vatem pominięcia swych praw, oczekiwań.

A nic tak nie stymuluje kobiety - także w alkowie - ja partner, który bierze swoje.

Nieprzeciętny mężczyzna, to nie  ikona egocentryzmu, ale też nie bezbarwny petent.

"Spokojny jest ten, kto potrafi coś zostawić.
Na przykład troskę, wzburzenie serca po zniewadze, upokorzeniu, zniesławieniu.

Spokojny jest także ten, kto zostawia stare sny, dawne pretensje, stare zarzuty i potrafi tym samym uwolnić od nich serce, tak iż jest spokojny, opanowany i gotowy na to, co teraz możliwe i ofiarowane.

Spokojny jest dlatego też ten, kto przebacza w sensie zgody na przeminięcie, bez dodawania czegokolwiek. Ten spokój jest siłą bez emocji, skupioną gotowością na to, co nadejdzie i na chwilę obecną". Bert Hellinger

Królewską cechą nieprzeciętnego mężczyzny jest jego stabilność emocjonalna, która - wbrew powszechnemu mniemaniu - nie wyklucza emocjonalnych reakcji, ale ruguje irracjonalną histerię.

Wysunę więc dość śmiałą tezę, że eliksir młodości dla kobiety to jednak ta ciemna strona mężczyzny. Mrok, który nie funduje obrażeń u kobiety, ale mrok, który dynamizuje potencjał osobowościowy samego mężczyzny.

To mężczyzna, który nie obawia się ryzyka, czując, że właśnie ryzyko jest jedynym progiem do jego spełnienia. W kilku słowach eksplikuje to Łukasz Orbitowski - clip.