„Substancja” decyduje o polskiej prezydenturze

Kampania w toku. Ponad 90% wyborców ma prawdopodobnie zdefiniowane poglądy i wie przy którym kandydacie postawi swój krzyżyk. Debaty prezydenckie to raczej ciekawostka a nie decydująca rozgrywka. Oczywiście wywołują duże emocje, lecz bądźmy szczerzy, te słowne potyczki ro raczej wisienka na torcie a nie dyskusje nad rolą prezydentury w polskim systemie parlamentarnym. Kandydatom się wydaje, że Prezydent RP może cokolwiek innego niż wkładanie kija w szprychy rządowi lub przyklepywanie tego co parlament już postanowił. Czyli Prezydent RP może wszystkie postanowienia i decyzje z mocą ustawy zawetować, ale sam, poza inicjatywami ustawodawczymi przedstawianymi Sejmowi, który musi się na nie zgodzić, nic nie może rządowi zaproponować. Kandydaci natomiast prezentują nam przekonanie jakoby oni decydowali o kierunkach prac rządu i „sprzedają” takie poglądy swoim wyborcom.

Dyskutowanie o kampanii wyborczej ze znajomymi, Rodziną czy na jakimś forum to raczej pewność, że kłótnia w „polskiej wspólnocie” jest 100 procentowa. W końcu jeszcze nigdy nie słyszałem czy czytałem, aby ktokolwiek komukolwiek powiedział: tak, rzeczywiście masz rację, twoje argumenty są logiczne, myliłem się i przekonałeś mnie. Być może tylko częściowo, ale to co mówisz ma ręce i nogi, nie pomyślałem o tym, to coś nowego dla mnie i muszę to jeszcze przemyśleć.

Taka sytuacja może i jest możliwa w beletrystyce lub w filmie sience fiction, ale nie w polskiej rzeczywistości. Tutaj każdy wie swoje i każdy wie oczywiście lepiej. Poglądy polityczne są od „zawsze” ustalone, szczególnie w naszej internetowej społeczności, gdy nick decyduje czy będziesz traktowany jako „zdrajca” lub „patriota”. Oczywiście kto jest jednym a drugim decyduje twój polityczny przeciwnik i to on określa definicję jednego i drugiego pojęcia. Oczywiście dla „swoich” jest wprost odwrotnie. A więc dyskusja, jeszcze zanim się zaczęła jest już zakończona, ponieważ twój nick określa już zdecydowanie kim jesteś i jakie masz poglądy na wszystkie światowe problemy. A wątpliwości mają przecież tylko słabeusze, którzy nie potrafią „po rycersku” walczyć w ustawkach, czyli po naszemu: bić w mordę, kopać w ja.a i doprawić kastetem w potylicę. Tutaj iloraz inteligencji przedstawia się w ilości kilogramów unoszonych nad głową.

Na temat trwającej ciągle kampanii wyborczej, z wyżej wymienionych powodów, nie miałem zamiaru się wypowiadać, ale po wczorajszej debacie dwóch pretendentów do zaszczytnego tytułu, jedna „drobnostka” tak mnie poruszyła, że usiadłem do peceta. Otóż na oczach milionów wyborców pan Nawrocki wykonał zakamuflowane ruchy „ręcami” przy ustach. Pomyślałem, ki diabeł! Co się dzieje? Musi zasłabł, cierpi na anginę pectoris i nitroglicerynę sobie pod język wsadza. Zdarza się, bo stawka przecież ogromna, emocje również, aż stąd do nieba! A nie da się przecież szczerzyć zębów przez około 2 godziny, bez wzięcie na wzmocnienie. Ale okazuje się, że nawet zwykły wywiad dziennikarski również na tyle osłabiał pana Nawrockiego, iż musiał ratować się, jak dzisiaj wiadomo, „substancjami”.

Te „substancje” to były w pierwszej reakcji kandydata na Prezydenta RP zwykłą „gumą”. No, ale trudno przecież z gumą, jak mniemam „do żucia”, prowadzić debatę przed kamerami telewizyjnymi i ruszać szczęką żując gumę i dyskutować. A więc po przespanej nocy sztab wyborczy kandydata zadecydował: to nie „guma” lecz „substancja”. Szczegółów nam poskąpiono, tudzież składu chemicznego.

I tak sobie myślę, kandydat na Prezydenta RZECZPOSPOLITEJ nie mogący, nie potrafiący czy nie chcący obyć się przez ok. 2 godzin na oczach telewidzów bez jakiejś „substancji”. Dający sobie na „wzmocnienie” w decydującej być może rozgrywce o prezydencki fotel.

Nie mam zamiaru komentować tego incydentu dodawania sobie otuchy na oczach polskiej widowni.

Każdy może to zrobić sam. Na własny użytek.
No i oczywiście potencjalnego Prezydenta.