101
BLOG
Hit! W hołdzie dla Ojczyzny: manifest patriotyczny i droga ku tożsamości. Wyd. Biały Kruk.
BLOG
W ostatnim czasie nakładem wydawnictwa Biały Kruk pojawiły się dwie wyjątkowe publikacje, przypominające nam o fundamentalnych wartościach i duchu walki o wolność. „Moje zakazane piosenki” autorstwa Jana Pietrzaka oraz „Dokąd zmierzamy? Wiara, Edukacja, Tradycja” pod redakcją Barbary Nowak stanowią drogowskaz dla tych, którzy pragną pogłębić swoje zrozumienie polskiej tożsamości i dziedzictwa.
Jan Pietrzak, mistrz satyry i wrażliwy poeta, w swojej najnowszej książce otwiera przed czytelnikiem drzwi do świata, gdzie historia Polski splata się z refleksjami nad ludzką egzystencją. „Moje zakazane piosenki” to kompendium 98 wierszy, ale także akt obrony dziedzictwa kulturowego, który niezłomnie kształtował polską świadomość przez dziesięciolecia. Tytuł książki nawiązuje do czasów, gdy twórczość Pietrzaka była represjonowana, jednakże tematyka ta wciąż pozostaje aktualna, a jego odwaga w wyrażaniu opinii budzi podziw. Wraz z obszerną warstwą ilustracyjną, dokumentującą ponad pół wieku kulturalnej historii Polski, ta publikacja staje się podróżą przez czas i przestrzeń, gdzie głosem narodu jest Jan Pietrzak, niezachwiany w swojej postawie patriotycznej.
Wydanie tej książki staje się czymś więcej niż tylko zapisem twórczości – to akt obrony dziedzictwa kulturowego, które kształtowało polską świadomość przez dziesięciolecia. Przez lata Jan Pietrzak był zarówno wielkim artystą, jak i narodową instytucją, która niezmiennie budziła w Polakach ducha walki i wspólnoty. Bogactwem tej publikacji są nie tylko wiersze same w sobie, ale także obszerna warstwa ilustracyjna, składająca się z 175 zdjęć dokumentujących jego życie i działalność artystyczną. To prawdziwa podróż przez ponad pół wieku historii kulturalnej Polski, gdzie z Panem Janem współpracowali najwybitniejsi artyści.
(...)Wielkim bogactwem tej książki jest także jej warstwa ilustracyjna – 175 zdjęć dokumentujących nie tylko życie i działalność Jana Pietrzaka, ale również opowiadające o ponad 50 latach życia artystycznego, estradowego w naszym kraju. Z Panem Jankiem bowiem współpracowali naprawdę najwybitniejsi. „Moje zakazane piosenki” są wciągającą lekturą, która wywoła u starszych sentymentalne wspomnienia, a młodszych zachęci do czynów patriotycznych.(...).
KUP KSIĄŻKĘ "MOJE ZAKAZANE PIOSENKI" JANA PIETRZAKA
link: https://bialykruk.pl/ksiegarnia/ksiazki/moje-zakazane-piosenki
Natomiast „Dokąd zmierzamy? Wiara, Edukacja, Tradycja” pod redakcją Barbary Nowak to zbiór tekstów, które prowadzą czytelnika przez labirynt współczesnych pytań o tożsamość i wartości. Poprzez pryzmat wiary, edukacji i tradycji antologia ta odsłania fundamentalne punkty odniesienia, na których opiera się polska tożsamość. Autorka, wraz z wybitnymi pisarzami i publicystami skupionymi wokół Białego Kruka i miesięcznika „Wpis”, ukazuje bogactwo różnorodnych perspektyw i głosów, które dotykają istotnych kwestii społecznych, kulturowych i religijnych. Dodatkowo element wizualny w postaci 65 świetnych zdjęć uatrakcyjnia czytelnicze doświadczenie, dodając głębi treści.
Redaktor i współautorka tej książki Barbara Nowak, do niedawna wielce zaangażowana w pracę z dziećmi i młodzieżą małopolska kurator oświaty, historyk z wykształcenia, przekonuje nas do myślenia pozytywnego: „Kraków – stolica Małopolski i cała Małopolska – moja mała Ojczyzna – są pełne pięknych ludzi i wspaniałych wydarzeń, wystarczy tylko uważnie się rozglądnąć wokół siebie i wybrać to, co da siłę, radość, co zaspokoi naszą naturalną tęsknotę za prawdą, pięknem i dobrem”. Barbara Nowak nie tylko zaraża nas optymizmem, ale także prowokuje do refleksji nad naszym codziennym życiem. Jej głos pełen jest przekonania, że w otaczającej nas rzeczywistości, pełnej zawirowań, nadal istnieją piękno, dobro i prawda, które możemy odnaleźć, jeśli tylko będziemy uważnie się rozglądać.
KUP KSIĄŻKĘ "DOKĄD ZMIERZAMY? WIARA, EDUKACJA, TRADYCJA" RED. BARBARY NOWAK
link: https://bialykruk.pl/ksiegarnia/ksiazki/dokad-zmierzamy-wiara-edukacja-tradycja
Fragment: (...) Szukamy stałych punktów odniesienia, niezmiennych wartości, na których można by się oprzeć bez obawy, że pobłądzimy. Redaktor i współautorka tej książki Barbara Nowak, do niedawna wielce zaangażowana w pracę z dziećmi i młodzieżą małopolska kurator oświaty, historyk z wykształcenia, przekonuje nas do myślenia pozytywnego: „Kraków – stolica Małopolski i cała Małopolska – moja mała Ojczyzna – są pełne pięknych ludzi i wspaniałych wydarzeń, wystarczy tylko uważnie się rozglądnąć wokół siebie i wybrać to, co da siłę, radość, co zaspokoi naszą naturalną tęsknotę za prawdą, pięknem i dobrem”.(...).
Gdy połączymy te dwie publikacje, ukazuje się spójny obraz patriotyzmu i poszukiwania tożsamości w obliczu zmieniającego się świata. W hołdzie dla Ojczyzny Jan Pietrzak i Barbara Nowak stają się przewodnikami inspirującymi do refleksji nad dziedzictwem narodowym i wartościami, które są nieodłączną częścią polskiej tożsamości. „Moje zakazane piosenki” i „Dokąd zmierzamy?” to manifesty patriotyczne, które niezmiennie przypominają o sile i niezłomności narodu polskiego.
Inne publikacje wydawnictwa Biały Kruk zamówisz też telefonicznie: 12 254 56 02 lub 783 250 300 oraz mailowo: handlowy@bialykruk.pl.
Lech Galicki, ur. 29 I 1955, w domu rodzinnym przy ulicy Stanisława Moniuszki 4 (Jasne Błonia) w Szczecinie. Dziennikarz, prozaik, poeta. Pseud.: (gal), Krzysztof Berg, Marcin Wodnicki. Syn Władysława i Stanisławy z domu Przybeckiej. Syn: Marcin. Ukończył studia ekonomiczne na Politechnice Szczecińskiej; studiował również język niemiecki w Goethe Institut w Berlinie. Odbył roczną aplikację dziennikarską w tygodniku „Morze i Ziemia”. Pracował jako dziennikarz w rozmaitych periodykach. Był zastępcą redaktora naczelnego dwutygodnika „Kościół nad Odrą i Bałtykiem”. Od 1995 współpracuje z PR Szczecin, dla którego przygotowuje reportaże, audycje autorskie, słuchowisko („Grona Grudnia” w ramach „Szczecińskiej Trylogii Grudnia.”), pisze reżyserowane przez redaktor Agatę Foltyn z Polskiego Radia Szczecin słuchowiska poetyckie: Ktoś Inny, Urodziłem się (z udziałem aktorów: Beaty Zygarlickiej, Adama Zycha, Edwarda Żentary) oraz tworzy i czyta na antenie cykliczne felietony. Podróżował do Anglii, Dani, RFN, Belgii; w latach 1988 – 1993 przebywał w Berlinie Zachodnim. Od 1996 prowadzi warsztaty dziennikarskie dla młodzieży polskiej, białoruskiej i ukraińskiej w Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej. Jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Związku Zawodowego Dziennikarzy. W 1994 otrzymał nagrodę specjalną SDP za różnorodną twórczość dziennikarską i literacką. Wyróżniany wielokrotnie przez polskie bractwa i grupy poetyckie. Od 2011 prowadzi w Szczecińskim Domu Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej: Teatr Empatia (nagrodzony za osiągnięcia artystyczne przez Prezydenta miasta Szczecin), pisze scenariusze, reżyseruje spektakle, w których także występuje, podobnie okazjonalnie gra główną rolę w miniserialu filmowym. Jako dziennikarz debiutował w 1971 roku w tygodniku „Na przełaj”. Debiut literacki: Drzewo-Stan (1993). Opublikował następujące książki poetyckie: Drzewo-Stan. Szczecin: Szczecińskie Wydawnictwo Archidiecezjalne „ Ottonianum”, 1993; Ktoś Inny. Tamże, 1995; Efekt motyla. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 1999. Cisza. Szczecin: Wyd. Promocyjne „Albatros”, 2003, KrzykOkrzyk, Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2004. Lamentacje za jeden uśmiech. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2005. Tentato. Zapamiętnik znaleziony w chaosie. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2007. Lawa rozmowy o Polsce. Współautor. Kraków: Solidarni 2010, Arcana, 2012, Antologia Smoleńska 96 wierszy. Współautor, wyd. Solidarni 2010, rok wyd.2015. Proza, reportaże, felietony: Trzask czasu, Czarnków: Interak, 1994; Na oka dnie (wspólnie z Agatą Foltyn) Szczecin: Wydawnictwo Promocyjne „Albatros”), 1997, Jozajtis, Szczecin, Wyd. „PoNaD”, 1999, Sennik Lunatyka, Szczecin: Wyd. Promocyjne „ Albatros”, 2000, Dum – Dum. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2000, Dum –Dum 2. Tamże, 2001, Punkt G., Tamże, 2002, Dziękuję za rozmowę. Zszywka czasu. Tamże, 2003. RECENZJE Charakterystyczne dla „metafizycznych” tomów poezji Galickiego jest połączenie wierszy oraz fotografii Marka Poźniaka (w najważniejszym tomie Ktoś Inny są to zdjęcia kostiumów teatralnych Piera Georgia Furlana), stanowiących tyleż dopełniającą się całość, co dwa zupełnie autonomiczne zjawiska artystyczne, jednocześnie próbujące być świadectwem poszukiwania i zatrzymywania przez sztukę prześwitów Wieczności. Marzenia mają moc przełamania własnego zranienia, ocalenia świadomości boleśnie naznaczonej czasem, przemijaniem, śmiercią. Prowadzą do odnajdywania w sobie śladów nieistniejącego już raju i harmonii. Charakterystyczna jest przekładalność zapisu słownego na muzyczny i plastyczny. Reportaże i felietony Galickiego dotyczą zawsze najbliższej rzeczywistości: ułamki rozmów i spotkań w tramwaju, migawki spostrzeżeń, codzienność w jej często przytłaczającym wymiarze. Zapiski zaskakują trafną, skrótową diagnozą sytuacji życiowej bohaterów. Galicki balansuje pomiędzy oczywistością a niezwykłością zjawiska, powszedniością sytuacji, a często poetyckim językiem jej przedstawienia. Oderwanie opisywanych zdarzeń od pierwotnego kontekstu publikacji („Kościół nad Odrą i Bałtykiem”, PR Szczecin) czyni z minireportaży swoistą metaforę, usiłującą odnaleźć w ułamkach codzienności porządkujący je sens. Podobnie dzieje się w felietonach z założenia interwencyjnych (Dum – Dum, Dum – Dum 2): autor poszukuje uogólnienia, czy też analogii pomiędzy tym co jednostkowe a tym, co ogólne, wywiedzione z wiersza, anegdoty, symbolu, przeszłości. Galicki buduje świat swoich mikroopowiadań również z ułamków przeszłości (np. historia Sydonii von Borck w Jozajtisie), a także z doświadczeń autobiograficznych (pamięta dzień swoich urodzin, przeżył doświadczenie wyjścia poza ciało, oraz groźną katastrofę). Piotr Urbański Powyższy artykuł biograficzny pochodzi z Literatury na Pomorzu Zachodnim do końca XX wieku, Przewodnik encyklopedyczny. Szczecin: Wydawnictwo „Kurier – Press”, 2003. Autor noty biograficznej: Piotr Lech Urbański dr hab. Od 1.10.2012 prof. nadzw. w Instytucie Filologii Klasycznej UAM. Poprzednio prof. nadzw. Uniwersytetu Szczecińskiego, dyrektor Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa (2002-2008), Dokonano aktualizacji w spisie książek napisanych po opublikowaniu notatki biograficznej Lecha Galickiego i wydanych. Recenzja książki Lecha Galickiego „Dziękuję za rozmowę. Zszywka czasu”. Wydawnictwo „PoNaD”. Szczecin 2003 autorstwa (E.S) opublikowana w dwumiesięczniku literackim TOPOS [1-2 (74 75) 2004 Rok XII]: Dziękuję za rozmowę to zbiór wywiadów, artykułów prasowych, które szczeciński dziennikarz, ale także poeta i prozaik, drukował w prasie w ostatniej dekadzie. Mimo swej różnorodności, bo obok rozmowy z modelkami znajdziemy np. wywiad z Lechem Wałęsą, z chaotycznego doświadczenia przełomu wieków wyłania się obraz współczesności targanej przez sprzeczne dążenia, poszukującej jednak własnych form osobowości. Legendarne UFO, radiestezja, bioenergoterapia, spirytualizm – zjawiska, które Galicki nie obawia się opisywać, niekiedy wbrew opinii publicznej i środowisk naukowych. Prawie każdy czytelnik znajdzie w tej książce coś dla siebie – wywiady z wybitnymi artystami sąsiadują z wypowiedziami osób duchowych, opinie polityków obok opowieści o zwykłych ludzkich losach. Galicki, mimo iż w znacznej mierze osadzony jest w lokalnym środowisku Pomorza Zachodniego, dąży do ujmowania w swoich tekstach problematyki uniwersalnej i reprezentuje zupełnie inny, niż obecnie rozpowszechniony, typ dziennikarstwa. Liczy się u niego nie pogoń za sensacją, a unieruchomienie strumienia czasu przy pomocy druku. Pisze na zasadzie stop – klatek tworząc skomplikowany, niekiedy wręcz wymykający się spod kontroli obraz naszych czasów. (E.S.).
Nowości od blogera
