W starym odcinku popularnego serialu medycznego mężczyzna ciężko pogryziony przez własne pitbulle przyjmuje rodzinę leżąc w szpitalnym łóżku. Jego pierwsze pytanie: czy z psami wszystko w porządku?
Obrazek ten jest znakomitą metaforą stosunków polsko-ukraińskich. Po makabrycznych zbrodniach Ukraińców na Polakach jednym z pierwszych zmartwień niepodległej Polski jest los naszych nieobliczalnych sąsiadów.
Ale tylko pozornie jest to zachowanie głupie. Nie jest winą pitbulla, że w określonych sytuacjach gryzie. Od tego jest. Dobry - to gryzie, zły - nie gryzie w ogóle. Rzeczą pana jest zrozumieć podopiecznego i zadbać o własne bezpieczeństwo. Chcesz przytulankę, kup se królika, proste.
Oczywiście metafora, jak to metafora, działa tylko w ograniczonym zakresie.
Ukraińcy nie są pitbullami i ich wina jest oczywista. Ale czy ich zachowanie było tak wielkim znowu zaskoczeniem? W każdych stosunkach opartych na dominacji istnieje potencjał buntu. Ukraińcy w historii nie raz pokazywali, na co ich stać. Zresztą, nie tylko oni. Nawet względnie cywilizowany kmieć podkrakowski potrafił, jak Jakub Szela, eksplodować dzikim okrucieństwem.
Było jak było, jest jak jest, my tu - oni tam, części nigdy nie przekonamy, że banderowcy to zbrodniarze i trudno.
Medialne pyskówki, lamenty, ultimata... trochę nas - przepraszam - ośmieszają.
Chyba, że wolimy hodować króliki.
PS
Autor jest posiadaczem amstaffa (znajdy) i wnukiem wołyniaka.
