Trolle, dziękuję wam za uznanie dla moich tekstów

       Uff! - Wymęczyły mnie te wrednoty - te różne "mistery", "palce", "coo", "too", "łoo" i jeszcze jakieś inne. No i  jeszcze jeden pół-troll zagraniczny i pół troll intelektualno-psychologiczny. Poniekąd sama jestem sobie winna, bo zamiast skorzystać z porad kilku bardziej doświadczonych blogerów próbowałam to to potraktować po ludzku - potłumaczyć, porozmawiać, powychowywać, czasami rugnąć ale nie lekceważyć i nie wywalać zaraz. Tak w myśl zasady, że poprzez działania pedagogiczne podobno nawet i z małpy da się zrobić człowieka. Z małpy może i tak ale jednak nie z trolla. Muszę się więc przyznać do porażki tej strategii - te byty są z piekła rodem i chyba nic nie pomoże. Gorzej niż z tymi małpami z pedagogicznego przykładu (to o ile dobrze pamiętam za Pestalozzim). Wzbierało więc we mnie to zmęczenie trollami już od pewnego czasu a ostatnio tak się do mojego bloga poprzyklejały, że aż pojawił się twórczy impuls do napisania notki.

       Nie, nie - nie cieszcie się trolle. Porażka koncepcji zupełnie nie oznacza, że przestanę pisać. Co to, to nie - możecie to natychmiast zameldować waszym zleceniodawcom. Pewnie obetną wam jakieś premie i dodatki ale zatrudnienie będziecie mieć dalej - to pewne - jako że zniechęcić mnie do pisania nie udało się wam nawet po waszym przedwczorajszym i wczorajszym festiwalu głupoty na moim blogu. Oczywiście z zastrzeżeniem, że być może któryś z was robi to nie na zlecenie a prywatnie i z własnej inicjatywy - tylko że wtedy to już raczej nie da się nic na to poradzić. Może co najwyżej dobry psychiatra albo terapeuta ale też nie wiadomo, czy pomoże.

       Z blogerami i trollami sprawa ma się podobnie jak z piękną kobietą otoczoną wianuszkiem adoratorów i z oplotkowującymi ją wrednymi zazdrośnicami, które natura pozbawiła urody czy jakichkolwiek talentów. Każda kobieta wie, że im więcej takie głupie intrygantki o niej plotkują i obgadują ją z powodu niemodnej sukienki, za dużego nosa czy za chudych nóg, to tym lepiej to o niej świadczy, to na tym większe powodzenie może liczyć. Martwić należy się dopiero wówczas, gdy złośliwości i zainteresowanie ze strony wszelkich intrygantów ustaje.

       Tak więc trolle, cieszę się z uznania, jakie okazujecie mi waszą stałą obecnością i mąceniem na moim blogu. Jest to najlepszy dowód, że postępuję słusznie i piszę o rzeczach ważnych. Tu zresztą widoczna jest pewna prawidłowość - obecność trolli jest wprost proporcjonalna do wagi omawianych czy opisywanych spraw. Największe zagęszczenie gatunku panuje zdecydowanie przy temacie katastrofy smoleńskiej, na drugim miejscu należy wymienić PiS i Jarosława Kaczyńskiego - to niemalże hasła, na które zlatują się one niczym muchy na lep. Dziękuję więc wam za cenną wskazówkę no i możecie być pewni, że będę pisać dalej tak jak dotychczas.

       Przy okazji mam do was jeszcze jedną prośbę - ostatnią, bo od tej chwili przez jakiś czas nie będę z wami dyskutować. Napisałam kilka artykułów nie o polityce a na inne ciekawe tematy - coś o aberracjach chromosomowych, coś o historii, kilka notek o sporcie i z podróży. Nie idźcie aż na taką umysłową łatwiznę, bo dowalać prezesowi PiSu potrafi teraz byle przygłup i każdy tchórz. Poczytajcie tamte rzeczy, bo przy trudniejszych artykułach fachowych czy tematycznych jesteście zwykle nieobecni. To wprawdzie bardzo przyjemne, że was tam nigdy nie ma ale swoją drogą ciekawe, dlaczego.