"Nie mam żadnych szans w wyborach prezydenckich"

Powiedział Tusk w radiu Zet. I pewnie ma racje bo z urzędu Premiera nikomu nie udało się zostać Prezydentem.

Ta wypowiedź stanowi jednak miłe i pozytywne zaskoczenie. Po pierwsze Tusk chyba zdał sobie sprawę, że być Prezydentem w Polsce nie jest zadaniem dla ludzi aktywnych. Chcesz coś zrobić to zostań Premierem a nie Prezydentem.

Szczególnie dobrze widać małą atrakcyjność urzędu Prezydenta na przykładzie ostatnich sporów ma linii mały pałac - duży pałac. Prezydent Kaczyński bije wszelakie rekordy z nieznajomości Konstytucji RP jak i z uporem godnym lepszym sprawy ośmiesza siebie i swój urząd wciskając się tam gdzie, raz ze nie ma nic do powiedzenia a dwa że nikt go nie chce. W efekcie jedyne co można czuć to zażenowanie. Tusk podobnej sytuacji, ze sobą w roli głównej, chce uniknąć.

Po drugie - i to chyba jest ważniejsze - Tusk wiedząc ze premierowanie jest jego celem i tu się może zrealizować, ma okazję do prowadzenia zupełnie inne polityki niż gdyby kandydował. Czy lepszej to trudno powiedzieć ale na pewno bardziej konkretnej.

Po trzecie - dla PO jest to dobra okazja na uniknięcie pułapki Pisu z ostatniego czasu. Tusk niekandydujący daje okazję do wypromowania alternatywnego lidera który "w razie czego" przejmie pałeczkę po Tusku. Dziś PiS tonie razem z Kaczyńskim bo (chyba) nie ma/miał innego wyjścia bo jest tak zdominowany przez Jarosława K. W PO Komorowski czy Borusewicz albo Sikorski może zwalczyć o prezydenturę i dać tej partii szansę na istnienie dłużej niż do końca tej kadencji (i do ew końca Tuska).

Jasnym jest że Tusk może zmienić zdanie. Analogicznie jak Jarosław K. może zacząć tupać nogą i kasować wszystkich konkurentów tak aby za trzy lata w partii został Nowak ze Schetyną i wtedy rzeczywiście żadnej alternatywy dla Tuska by nie było. Kaczyński taką metodę zastosował, grając w myśl zasady "po mnie choćby potop". Ale jeśli Tusk ma odrobinę oleju w głowie i umie wyciągać wnioski z klęski swego poprzednika to wytrwa w swoim "niekandydowaniu".