Wczorajsza (18.09.2016) liturgia słowa okazała się bardzo aktualna, i to nie tylko w warstwie religijnej czy moralnej. Ewangeliczna przypowieść o złym zarządcy zabrzmiała dziwnie znajomo w kontekście zmiany ministra skarbu. Ale to (efekciarski) przypadek. W notce chciałem się skupić na starotestamentowych słowach z Księgi proroka Amosa.
Słuchajcie tego wy, którzy gnębicie ubogiego i bezrolnego pozostawiacie bez pracy, którzy mówicie: „Kiedyż minie nów księżyca, byśmy mogli sprzedawać zboże? Kiedyż szabat, byśmy mogli otworzyć spichlerz? A będziemy zmniejszać efę, powiększać sykl i wagę podstępnie fałszować. Będziemy kupować biednego za srebro, a ubogiego za parę sandałów i plewy pszenicy będziemy sprzedawać”. Przysiągł Pan na dumę Jakuba: „Nie zapomnę nigdy wszystkich ich uczynków”.
Tak wygląda realny kapitalizm. Jest też taki nieistniejący, teoretyczny – może lepiej powiedzieć: życzeniowy. Według niego powyższy tekst nie ma racji bytu. Bo przecież wartość towaru określa rynek. Praca jest towarem: jeśli jeden pracodawca proponuje ci jedynie parę sandałów, znajdź drugiego który zaproponuje ci godziwą zapłatę. Zły pracodawca zostanie usunięty z rynku. Ale tak nie jest. I nie było już za czasów proroka Amosa.
Jak to się dzieje, że rynek promuje tych, którzy podstępnie fałszują wagę i sprzedają plewy pszenicy? Szczególnie dosłownie brzmią słowa proroka w odniesieniu sprzedaży żywności. Symbolami dzisiejszego przemysłu spożywczego są syrop glukozowo-fruktozowy i olej palmowy. Właśnie ucieleśnienie wolnego rynku czyli TTIP miała zapełnić nasze stoły śmieciowym jedzeniem – szczęśliwie losy tej umowy wydają się przesądzone. Zjawisko wypierania prawdziwych towarów tanią tandetą istnieje również w innych branżach.
* * *
Pomimo iż, wiele biblijnych treści trzeba dziś zamykać w cudzysłów alegorii, by nie traktować ich dosłownie, to akurat wczorajsze czytanie jest jak najbardziej aktualne.
Inne tematy w dziale Społeczeństwo
