Na podstawie szczątkowych doniesień medialnych w sprawie umowy CETA trudno wyciągnąć wnioski jednoznaczne. Wydaje się natomiast wielce prawdopodobne, że rząd dopuścił się przestępstwa przekroczenia uprawnień.
Sprawa polega na tym, że rząd zgodził się "bez żadnego trybu" na "tymczasowe obowiązywanie" umowy międzynarodowej CETA. Konstytucja RP jasno definiuje zarówno zakres jak tryb ratyfikacji umów międzynarodowych. Bywają one aktem o wadze prawnej praktycznie równej rangą Konstytucji RP, tryb ratyfikacji jest więc podobny. Umowa CETA nie została przez Polskę ratyfikowana, natomiast od 21 Września będzie ona "tymczasowo" obowiązywała.
Umowa CETA powołuje międzynarodowy trybunał arbitrażowy (Investment Court System), który zajmować się będzie rozstrzyganiem sporów handlowych. Wyłącza więc z orzekania Polskie sądy, przekazując ich kompetencje w ręce organu międzynarodowego.
Co na to Konstytucja?
Art 81.1 Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.
Art 81.3 Umowy międzynarodowe ratyfikowane za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie są ogłaszane w trybie wymaganym dla ustaw. Zasady ogłaszania innych umów międzynarodowych określa ustawa.
Art 90.1 Rzeczpospolita Polska może na podstawie umowy międzynarodowej przekazać organizacji międzynarodowej lub organowi międzynarodowemu kompetencje organów władzy państwowej w niektórych sprawach.
Art 90.2 Ustawa, wyrażająca zgodę na ratyfikację umowy międzynarodowej, o której mowa w ust. 1, jest uchwalana przez Sejm większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów oraz przez Senat większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby senatorów.
Ratyfikacja jak wiemy, nie miała miejsca, nie jest również częścią porządku obrad.
Pytanie do rządu: na podstawie jakiej normy prawnej podjęta została decyzja o "tymczasowym obowiązywaniu" nieratyfikowanej umowy?
