Polska Johnem Snow Europy
Będąc jednym z wielu czarnych braci na murze John Snow, stał się poważnym graczem krocząc do rodzinnego Winterfell z armią dzikich żyjących za murem. Podobnie Polska, ze wsparciem tych, którzy przez dziesięciolecia byli wyśmiewani jako twórcy tandety, może powrócić do wielkości. A wszystko nabiera rozpędu dzięki Brexitowi. Współczesna polityka wydaje się równie pasjonująca co epickie fantasy.
Zapowiedź wyjścia z Unii Europejskiej Wielkiej Brytanii, dla niektórych jawi się jako armagedon, jednak koniec świata nie nastąpił wraz z Brexitem, wręcz przeciwnie, można odnieść wrażenie, że historia wrzuciła wyższy bieg. Zwolniło się miejsce w pierwszym szeregu liderów, w całym zamieszaniu pojawia się okazja, żeby kraje takie jak Polska pokazały, że mają ambicje do odgrywania roli liderów i zaczęły nimi być.
Obserwując zachowanie polityków i pomysł na spotkanie się szefów MSZ, z poza szóstki założycieli wspólnoty, można pozytywnie ocenić Polskie władze, które zdaje się wyczuły historyczną okazje do wzmocnienia swojej pozycji.
Cieszy również, że wśród państw, które pozytywnie odebrały Polską inicjatywę oprócz krajów Europy środkowo Wschodniej, których jesteśmy naturalnym liderem, znalazła się także Hiszpania, której prawicowy rząd dostał mandat społeczny na kolejną kadencje. Z punktu widzenia Historii partnerstwo polsko hiszpańskie może być zapowiedzią pozytywnych zmian. Jak zauważył Joachim Lelewel, oba Państwa, stanowiące przedmurza starej Europy na wschodzie i zachodzie, łączy dziejowa paralela, i ich losy są niezwykle zbliżone. Zarówno Polacy jak i Hiszpanie przeżywali wzloty i upadki w podobnych okresach historycznych.
To co istotne w obecnej sytuacji, Polska powinna zachować dobre kontakty z Wielką Brytanią, nie tylko z uwagi na polskich obywateli mieszkających na wyspach, ale także w celu na razie teoretycznej koncepcji tworzenia alternatywy dla Unii Europejskiej, gdyby wbrew Polskim argumentom i kierunkom reform, które miejmy nadzieje zacznie konkretyzować Warszawa, zaczęła kroczyć szybkim krokiem w kierunku tworu nazwanego superpaństwem. Nie należy zapominać również o Chinach, które realizując swoje interesy i ambicje mogą pomóc nam w odegraniu znaczącej roli na Starym Kontynencie. Wszystko zależy jednak od naszych władz, które muszą teraz umiejętnie zagrać na kilku fortepianach w koncercie mocarstw i lokalnych liderów, który właśnie się rozgrywa. Przed Polską stoi wiele zadań, musimy realizować ambicje lidera w skali Europejskiej, robić interesy z Chinami, jednocześnie flirtując z USA i z obu kontaktów wyciągać jak najwięcej podbijając stawkę wizją postawienia na drugą stronę. Patrząc na kandydatów na przyszłego prezydenta USA, długofalowo należy obstawiać współpracę z Chinami, przy zachowaniu jednocześnie bliskich na ile to możliwe kontaktów z USA, jako liderem NATO. Pozostaje pytanie gdzie w tej grze jest Rosja, której silna Polska nie jest na rękę? Odpowiedź wynikać będzie z realizacji naszych celów, bo im silniejsza będzie nasza pozycja, tym łatwiej będzie nam rozmawiać z Rosją, która szanuje tylko silnych graczy. Ostatnie Polsko- Chińskie kontakty mogą zapowiadać znaczący wzrost znaczenia naszego kraju w Europie i ewentualne wsparcie w umacnianiu się kraju na arenie Europejskiej. A Polska jako poważny partner gospodarczego lidera, będzie również atrakcyjny partnerem dla Państw Europejskich. Chiny przez wiele lat będące pośmiewiskiem dla świata jako źródło tandetnych podróbek, wyrosły na globalnego gracza, a teraz mogą pomóc nam w odegraniu ważnej roli w regionie i to nie tylko gospodarczo, ale również pośrednio wzmacniając nasza pozycje w UE. Przy pomocy, tych których inni się wstydzili teraz Polska może rozpocząć drogą do odzyskania historycznie przynależnej jej roli lidera.
