Wielu ludziom wydaje się, że w Smoleńsku zginęła Polska. Wymierzono nam śmiertelny cios, cios w samo serce. Trudno powiedzieć, czy przypadek, czy też konkretny sprawca. Nie pora na to. Niemniej wydarzyła się katastrofa lotnicza bezprecedensowa w dziejach. Żadne państwo nigdy, nawet w czasie wojny, nie poniosło tak druzgocących strat. Równowaga w polityce zdruzgotana. Władza państwowa i wojskowa rzucona na kolana.
Tylko czy my tego przypadkiem nie znamy? Przecież kiedyś już to się zdarzyło. Wojska szwedzkie weszły na nasze terytorium i podbiły kraj niemal bez oporu. Wydawało się, że Polacy już bardziej upodlić się nie mogą. I nagle na drodze zwycięskich wojsk szwedzkich stanął niepozorny warowny klasztor. Nie czarujmy się, to nie była wspaniała forteca. Załoga liczyła 160 żołnierzy, 50 puszkarzy, 20 szlachciców, 70 zakonników oraz kilka dział. Naprzeciwko nim stanęło nawet do 3200 żołnierzy i 17 dział. A pomimo to Szwedzi nie zdobyli twierdzy. Atak na Jasną Górę miał natomiast całkiem niespodziewany efekt. Zaszokował Polaków i otworzył im oczy na to, kim najeźdźcy w istocie są i jakie są ich cele. Hetmani wezwali do stawienia oporu najeźdźcy. Powalony przez szwedzkiego lwa biały orzeł drgnął, jego oczy zapłonęły gniewem, a potem powstał z ziemi i uderzył skrzydłami. Szwedzi byli kompletnie zaskoczeni tym, jaka zmiana nastąpiła w narodzie. Nie pomógł traktat z Brandenburgią, nie pomogła pomoc Kozaków. Szwedzi zostali wyparci.
Wszystko wskazuje na to, że katastrofa w Smoleńsku i spór wokół pochówku na Wawelu wywarły na Polakach podobny efekt. Zwraca na to uwagę pan Janusz Korwin-Mikke na swoim blogu. Coraz częściej podnoszą się głosy biorące w obronę zmasakrowanego przez los Jarosława Kaczyńskiego i Martę Kaczyńską, córkę nieżyjącego prezydenta. Coraz częściej ludzie odwracają się od środowisk odpowiedzialnych za obserwowaną od paru dni brutalną nagonkę. Nie pomagają tłumaczenia, że to wina kardynała Dziwisza. Nie pomaga powtarzane jak mantra: jak niby mieliśmy zareagować? Polaków to już nie przekonuje. Naród, uderzony tragedią, teraz został ocucony brakiem kultury środowisk liberalnych i sprzyjających im mediów. Wielu ludzi otworzyło oczy i dojrzało, jak brutalni są ludzie, który to wszystko nakręcają, do jakiego stopnia tym ludziom brak kultury i poczucia przyzwoitości. Polacy zaczynają dostrzegać ogrom kłamstw, jakimi ich do tej pory karmiły media i perfidię ludzi za te kłamstwa odpowiedzialnych.
Już dzień po tragedii w Smoleńsku przyszła mi refleksja, że może ta katastrofa była do czegoś potrzebna. Że może ta straszliwa cena, jaką zapłacił Jarosław Kaczyński, nie była takim sobie ślepym uderzeniem bezosobowego losu, ale ceną za coś. A teraz zaczynam powoli nabierać przekonania, że tak właśnie jest. Naród polski w obliczu tragedii odzyskał poczucie dumy i wrażliwość na ludzką tragedię. Polski orzeł biały obudził się z uśpienia, a jego oczy błysnęły gniewem. Na niebie już widać jego białe skrzydła, rozpostarte do lotu. Drżyjcie wszyscy, którzy staniecie mu na drodze!
