Serbołużyczanie (Łużyczanie, Serbowie Łużyccy) Wszystkie określenia są poprawne. . W niemieckim ustawodawstwie krajowym nazwa "Łużyczanie" nie występuje. Łużyczanie natomiast dzielą się górno i dolno łużyczan. Wolę używać nazwę łużyczanie gdyż nie ogranicza się ona tylko do mieszkanców tych ziem mówiących czy znających jeszcze jeden z języków łużyckich. Język dolno łużycki jest bardziej podobny do j. polskiego zaś j. górno łużycki do j. czeskiego. Należy pamiętać ,ze już wielu Serbołużyczan nie zna swojego ojczystego języka. Irlandczycy też nie mówią językiem celtyckim, używają j. angielskiego podobnie jak Szkoci ale przecież nie mówią o sobie ,ze są Anglikami. Dlatego uważam ,że oficjalne dane mówiące o liczbie żyjących Serbów na Łużycach czyli 65 tysięcy są delikatnie ujmując nieprawdziwe. Wolne Państwo Saksonia posługuje się wyłącznie terminem Sorben (Serbowie), a w prawie krajowym Brandenburgii obok pojęcia Sorben używa się też nazwy Wenden (Wendowie). Uważam, ze niepowodzenia w staraniach w utworzeniu kraju związkowego (Landu) wzięły się min. stąd, iż organizacje serbołużyckie bardziej występowały w imieniu Łużyczan posługujących się jeszcze językami słowiańskimi a nie innymi lużyczanami mówiącymi wyłącznie po niemiecku. Liczba ich jednak była zdecydowanie mała i nie stanowiła silnego argumentu za.
Inne tematy w dziale Polityka
