Opis akcji
Za
hrabina Idalia :
patrz mu ( tzn. im, moralnym sprawcom )
prosto w oczy.
Wydziedziczyć! Wydziedziczyć! Co oni tu robią? Mohery, won do kościoła! Przesuwacze. Przesunąć Krzyż. Przesunąć ludzi. Przesunąć. Odsunąć. Zasunąć. Czyścić. Oczyścić. Wyczyścić. Wydziedziczyć. Zamknąć. Posprzątać. Spokój. Byśmy się nie czuli u siebie, byśmy się skulili, przepraszali, za to, że się tam gromadzimy, że się modlimy a modlitwę to najszybciej zakończmy, szybko zbierzmy znicze, zgaśmy mikrofon, jak najszybciej posprzątać, ludzi przesunąć do kościoła, niech tam się modlą, jak tak chcą.
STOP!
Nigdy nie przepraszajmy za to, że jesteśmy!
Nigdy nie przepraszajmy za to, że jesteśmy wierzący!
Nigdy nie przepraszajmy za to, że jesteśmy Polakami!
Nigdy nie przepraszajmy za dobro, które czynimy!
Nigdy nie przepraszajmy za zło, któregośmy nie popełnili!
Nigdy nie przepraszajmy za to, że jesteśmy na Krakowskim Przedmieściu!
Nigdy nie przepraszajmy za to, że przychodzimy tutaj – na Miejsce Pamięci, Prawdy i Nadziei.
Nigdy nie przepraszajmy za to, że kultywujemy pamięć o Ofiarach katastrofy pod Smoleńskiem!
Nigdy nie przepraszajmy za to, że domagamy się prawdy o przyczynach katastrofy!
Nigdy nie przepraszajmy za to, że oczekujemy godnego uczczenia Ofiar tej katastrofy!
Nigdy nie przepraszajmy za to, że na Krakowskim Przedmieściu modlimy się!
Nigdy nie przepraszajmy za to, że działania osób publicznych oceniamy w przejrzystych kategoriach dobra i zła, prawdy i kłamstwa!
Nigdy nie przepraszajmy za to, że chcemy mieć wpływ na losy naszej Ojczyzny, także w sferze publicznej, społecznej i politycznej!
Jesteśmy u siebie!
To jest nasza Ojczyzna!
To jest nasz kraj!
To jest nasza Stolica!
To jest nasza ziemia!
To jest nasze miejsce!
Przedwczoraj ktoś mnie przywitał, mówiąc do mikrofonu: „Dziękujemy Księdzu za to, że nas Ksiądz odwiedza”. Życzliwie sprostowałem: „Ja Was nie odwiedzam. Ja jestem u siebie. To jest moje miejsce, to jest moja Ojczyzna, to jest moja Stolica”.
Inne tematy w dziale Polityka
