Przysłowia zakazane

Jak powszechnie wiadomo, przysłowia mądrością narodu. Niepisane prawa, które w naturalny sposób wykształciły się na przestrzeni wieków, często przekazywane są nastęnym pokoleniom w ten sposób. Obecnie są to nierzadko dogmaty i oczywiste oczywistości, z którymi w zasadzie nie ma jak dyskutować. Weźmy, na przykład, takie "Gdyby kózka nie skakała, to by nóżki nie złamała". Sens oczywisty, każdy rozumie.

Czasy jednak się zmieniają, nie można być przestarzałym, stąd część przysłów traci swoją prawdziwość. Zdaje się, że przestały przystawać do naszych postmodernistycznych realiów. Są takie dwa:

"Czym skorupka za młodu nasiąknie tym na starość trąci."

"Niedaleko pada jabłko od jabłoni."

Do nie dawna wydawało się to takie oczywiste, że dzieci uczą się od rodziców nie tylko dziękuję, proszę, przepraszam, ale również przesiąkają poglądami głoszonymi w domu rodzinnym. Jeszcze we Włatcach Much zdarzył się taki dialog:

- Ty rasisto!!!

- Nie jestem rasistą, tylko powtarzam po rodziciach.

W ramach poprawności politycznej juz nie można stwierdzić, że czyjeś poglądy wynikają z tego, co wyniesiono z domu. Dlaczego Pani Monika Olejnik na każdą myśl o lustracji, dekomunizacji itp dostaje spazmów i drgawek jak czarownica na widok zapałek? Czy aby nie dlatego, że karierę rozpoczęła dzięki ojcu, oficerowi Służby Bezpieczeństwa? Czy nie słyszała w domu, przy wielu okazjach, jaka ta opozycja zła? Czy nie żyła dostatnio dzięki zbrodniczemu reżymowi? Wstyd w takiej sytuacji jest uczuciem naturalnym, podobnie jak i wyparcie i chęć zatuszowania sprawy. Gdyby nie ojciec, pewnie nikt z nas by nie znał osoby o imieniu Monika Olejnik, ale nie w tym rzecz. Każdy rodzic chce zapewnić swoim pociechom jak najlepszy start. Natomiast nie każde dziecko powinno kopiować błędy rodziców. Jeżeli kopiuje, a przy tym uzyskało tak wielki wpływ na naszą rzeczywistość, jak Pani Monika, należy o tym pisać, mówić, dywagować, roztrząsać itd. Jak zrozumieć jej zachowanie, gdy podlizuje się obrońcom układu okrągłostołowego a wyszydza jego kontestatorów bez rozumienia uwarunkowań nabytych w dzieciństwie?

Problem dotyczy oczywiście szerszej grupy osób. Tomasz Lis, Grzegorz Miecugow, Daniej Passent, Janina Paradowska, Wisława Szymborska i wielu, wielu innych. Oni wszyscy zostali ukształtowani za młodu przez zbrodniczy system i zostali skrzywieni na całe swoje życie. Problem polega niestety na tym, że to oni poddają rytm naszemu życiu społecznemu i myśli politycznej dominującej w Polsce.

Ciekaw jestem, jakby wyglądała Kropka Nad I, gdyby ojciec Pani Moniki, jak ojciec Jacka Kwiecińskiego, został wywleczony z domu i po 10 latach spędzonych komunistycznych kazamatach, odmieniony, wrócił do rodziny.