Pisanie i komentowanie świata rzeczywistego, tego spoza murów pracy, stało się od jakiegoś czasu luksusem niedostępnym. Kredyty nie odpuszczają, wytchnienia nie dają, trzeba przeć do przodu nie oglądając się na boki. Widmo kryzysu straszy zza każdego zakrętu, więc firmy nie odpuszczają również i oszczędności szukają gdzie się tylko da. Programy, projekty, usprawnienia.
Gledzę i marudzę, a nie o tym chciałem. Usłyszałem dziś piękny cytata Pana Ministra Nowaka. Miał on niewątpliwą przyjemność otwierać kolejny, piekielnie długi kawał drogi, o, przepraszam, węzła łączącego S3 z A2. Bez wątpienia był to węzeł dość spory, bo w gorących promieniach otwarcia grzała się spora grupka „Elyty”. Otóż za piękną figurą Ministra Nowaka majaczyła chmurna sylwetka prof. Szczawsko-Niesiołowskiego (pewnie w okolicy stromych skarp węzła szczaw się wylęgł). Tuż obok zaś susząc zęby prężył się pierwszy polski AtomBoy, Grabarczyk Cezary. Pogoda dopisała, słońce pięknie przygrzewało, oby Ministrom i posłom garnitury nie wyblakły. Pan Nowak stojąc u mikrofonu nie kryjąc radości i szczęścia rozradowany naród tymi oto słowy zabawiał:
„Otóż tu się nam inwestycyja przydarzyła, która tak nam wyśmienicie poszła, że oddana przed czasem została. Przed Czasem!!!”
Hohoho, hahaha, od klakierów z tylnych szeregów szmer napiera na pierwszą kolumnę prominencką.
„Tylko żebyśta się do tego zbyt nie przyzwyczaily, bo my, wiecie no, z wieloma, no wiecie, trudnościami się zmagamy.”
Hohoho, hahaha ponownie za plecami się unosi, żart wszak przedni. Humoru ministerialnego byle miliard czy opóźnienie nie zważy. Jak będzie trzeba, to się kalkulator odpowiedni do liczenia kosztów od Vincucia pożyczy, a jak po czasie coś będzie oddawane, to zegarek odpowiednio spaźniający się minister w kieszeni „funfla” namaca i na rękę wzuje. Lisiowczyk wszak i macanie i datę tak sprytnie lemingowi wyłoży, i tak głacko w łeb mu włoży, iż ten wołać będzie „tak jest wszak wszędzie w świecie, tylko Ci PiSowscy faszyści tego nie wiedzą”
