W poniedziałek, 03.06 PiS opuścił Przemysław Wipler, polityk , którego osobiście bardzo cenię. Współtworzona przez niego Fundacja Republikańska jest jedną z nielicznych organizacji pozarządowych w Polsce, która patrzy władzy na ręce i w sposób niezwykle merytoryczny krytykuje i wytyka błędy. W swojej pracy w sejmie skupiał się na ważnych sprawach z punktu widzenia rozwoju kraju, w pierwszej kolejności deregulacja zawodów.
Po odejściu mnożą się oskarżenia pod jego adresem, karierowiczostwo, nóż w plecy, rozłam, zdrada itp. Tylko co może zrobić polityk ambitny, o olbrzymim potencjale (jeżeli ktoś chce z tym polemizować zapraszam do przeczytania notki na Wikipedii, a potem proszę przeczytać datę urodzenia) i o zdeklarowanych poglądach w kraju, gdzie członek partii myślący inaczej niż wódz jest kastrowany, rozrywany, łamany kołem, przysmażany w oleju, a na końcu jeszcze zrzucanym z wieży ratuszowej? Można oczywiście polemizować i mówić, że jest jeszcze młody, ma czas i może czekać. Tylko na co miałby czekać? Na śmierć Kaczyńskiego? Na wykruszenie się Hofmana czy Brudzińskiego? Po co?
Ambitny, inteligentny człowiek chce zrobić coś dla Polski, chce zmienić nasz kraj (jeżeli ktoś chce z tym polemizować ponownie odsyłam do notki biograficznej w Wikipedii), a słyszymy tylko, że zdradza Prezesa. Pan Wipler jest na początku długiej i krętej drogi, ale mam nadzieję, że zaprowadzi go na sam szczyt, bo w obecnej Polsce nie ma drugiego polityka, poza nim, który ma szansę stać się mężem stanu na miarę Orbana.
