Na Europę padł blady strach w obliczu "tsunami", jakim może stać się napływ setek tysięcy uchodźców z Libii i innych krajów Afryki Północnej, ogarniętych niepokojami społecznymi.
Najczarniejsze wizje roztacza ekipa rządząca Włoch, ponieważ jej przedstawiciele twierdzą, iż na kontynent może przeniknąć od 300 tys. do 1,5 mln. uciekinierów. Jednak opozycja włoska kwituje to stwierdzeniem, że to przesada, a cała sytuacja jest na rękę Berlusconiemu, który czarnymi wizjami usiłuje przykryć swoje ekscesy.
Ale, wiele musi być na rzeczy, ponieważ wczoraj konsultowali się ministrowie spraw zagranicznych: Francji, Włoch, Grecji, Cypru, Malty i Hiszpanii - w celu zajęcia wspólnego stanowiska wobec groźby fali uchodźców. I aby następnie przedstawić je pozostałym członkom Unii, dla skoordynowania działań.
Natomiast, szefowa unijnej dyplomacji - Catherine Ashton - stwierdziła, iż trzeba będzie wprowadzić pewne sankcje wobec Kadafiego, jak np. embargo na dostawy broni /aż trudno uwierzyć, że takie dotąd miały miejsce/, jeśli ten nie zaprzestanie stosowania siły wobec własnego narodu.
Zewsząd płyną wyrazy potępienia dla działań Kadafiego. I np. Vaclav Havel, powiedział wczoraj o nim, że to zbrodniarz. Tylko, że to trochę późno, bo jeszcze całkiem niedawno, Kadafiego traktowano, jako ekscentryka czy błazna, który - co prawda - przy pomocy sił specjalnych gnębił swój naród, ale zabijał swoich, więc co Zachodowi do tego /naiwność czy podejście rasistowskie?/.
Wiele europejskich państw kręciło z Kadafim interesy. Np. do Włoch płynęła jego kasa w rozwój banków,a nawet w zespoły piłkarskie. Może dlatego Berlusconi podczas wizyty Kadafiego we Włoszech pocałował go w rękę, jak Ojca Chrzestnego. Francuzi, natomiast czerpali zyski z wydzierżawionych pól naftowych.Także Polacy mieli pomysł na taką dzierżawę, gdy premierem był Marek Belka. Jego wizyta w 2005 r. u Kadafiego, miała przetrzeć ten "szlak". ITP.
Dziś wszystkim głupio i nie wiedzą, jak wyść z twarzą z tej niedawnej "przyjaźni".
A Kadafi? Cóż, może zabawić się w np. w Nerona i spalić co się da, bo uciekać nie ma dokąd.
Inne tematy w dziale Polityka
