Dziś kolejna rocznica stanu wojennego i kolejne czerstwe gadki o tragedii, złu, dylematach, etc. Dziwne, że wszyscy mężowie boleściwi nie zwracają uwagi na winowajcę, a jako wskrzecisicieli upiorów przeszłości wskazują środowiska niepodległościowe.
- 13 grudnia 1981 r. to haniebna data dramatu narodowego i walki bratobójczej - powiedział dziś prezydent Bronisław Komorowski podczas spotkania z opozycjonistami z czasów PRL, a także młodzieżą na warszawskiej Białołęce.
I chociaż Komorowski, jak mało kto, na własnej skórze przekonał się czym był stan wojenny, snuje ogólnikowe rozważania na temat 13 grudnia. Jedyną ważniejszą wzmianką o ówczesnych decydentach jest wstawka, że ludzie w wyniku wspólnej odsiadki "zaczęli się poznawać w wymiarze o wiele szerszym i głębszym", co - jak podkreśla prezydent - było "dodatkowym, nieprzewidzianym przez władze komunistyczne efektem internowania". Jeszcze wyjdzie na to, że panowie Kiszczak, Jaruzelski i spółka zafundowali opozycjonistom wygodny urlop wypoczynkowy, którego celem była wymiana poglądów i integracja środowiskowa.
A skatowni ludzie? A ofiary? Cóż, była to podobno "walka bratobójcza". Tyle, że - jak trafnie zauważył jeden z czytelników Frondy - tylko jedna strona miała broń.
Chociaż kolejna rocznica stanu wojennego nie jest dobrym momentem do uprawiania czarnego humoru, to jednak absurdy w jakie wpędza nas władzuchna i naczelne autorytety, sprawiają, że wyrachowany sarkazm jest jedyną formą ratunku. Tym bardziej, gdy mędrcy III RP, ktorych najlepszym przykładem jest Lech Wałęsa już zaczynają porównywać ekipę Sami-Wiecie-Kogo (przecież nie można podawać nazwisk ludzi honoru w tym kontekście!) do Prawa i Sprawiedliwości.
A, że generał jest spoko, to może za rok okaże się, że to Kaczyński wprowadził stan wojenny. W końcu już mu zarzucają, że nie był internowany...
