Panu JurkowiW w odpowiedzi

Marek Zegarek

Błądzisz. Nic nie wiesz i nie rozumiesz z tego co się dzieje po drugiej stronie, tak jak ja nigdy nie zrozumiem ciebie i Jana Maka. Pogódź się z tym, że jesteśmy inni i zupełnym przypadkiem posługujemy się podobnym językiem.

JurekW

Ma Pan częściowo rację. Autor tego bloga rzeczywiście chyba tego nie rozumie, że z Panem nie można się nie tylko dogadać, ale nawet porozumieć.
Jednak Pan także się myli i to w dwóch fundamentalnych kwestiach:
1) uważając, że sytuacja jest symetryczna;
2) przypisując brak możliwości porozumienia różnicy poglądów.
Poglądy nie są czymś w rodzaju dzieła literackiego. Normalnie ludzie mają elementarny szacunek dla prawdy. On sprawia, że starają się myśleć i mówić logicznie, potrafią wskazać teorie jakie akceptują oraz nie negują faktów poznawanych doświadczalnie. To pozwala znaleźć wspólną płaszczyznę porozumienia. Jeśli ktoś ma poglądy nie przeżyte ale wymyślone (lub wszczepione), to taka płaszczyzna nie istnieje. W żadnej z pańskich wypowiedzi nie pojawia się nawet ślad autentycznych poglądów. Albo więc jest Pan profesjonalnym trollem, albo jakimś eksperymentem cybernetycznym.
W tym drugim przypadku mielibyśmy dowód na to, że Test Turinga nie jest sensowny - tak na marginesie.
W przypadku pierwszym zaś mamy coś dużo gorszego: dowód na to, że człowiek potrafi się zdegenerować do poziomu bezdusznej maszyny.

Nie odpowiem panu na blogu Jana Maka bo już tam jestem zbanowany (prawdę mówiąc nie wiem dlaczego :) Ale skoro poświęcił pan tak dużo czasu na odpowiedź do mojego komenta to pozwolę sobie krótko panu odpowiedzieć. Jakoś wątpię by panu to coś sklarowało, ale zawsze warto spróbować.

1.Symetryczna? Oczywiście, obie strony uważają, że sytuacja nie jest symetryczna. Prawicowcy uważają, że winni są centrowcy, a centrowcy uważają, że winni są prawicowcy. Winni czego? Nieważne, wszystkiego. Tak naprawdę nie ma znaczenia kto zaczął, kto był gorszy, kto nie chce zrozumieć i się porozumieć. Obie strony obecnie walczą na wykrwawienie i zniszczenie przeciwnika. Czy mi się to podoba? A napisałem gdzieś, że mi się to podoba? Zawsze byłem realistą, przyjmuję do wiadomości świat takim jakim jest. Zatem przyjmuję do wiadomości istnienie nierozwiązywalnego konfliktu i wiem, że ani ja, ani pan nie mamy wpływu ani na jego istnienie, ani na jego przebieg, ani tym bardziej zakończenie.

2.Nie widzę możliwości porozumienia i nie widzę możliwości zbliżenia stanowisk. Wczoraj napisałem na blogu Maka coś czego nie zrozumiał. Niestety nie czyta moich notek, może dlatego nie pojął. Napisałem „Trzeba się było ucywilizować i przystosować”. Oczywiście dotyczyło to PiSu. Być może się panu zdaje, że w Polsce doszło do prostej zmiany władzy. Tak jak to się dzieje we Francji, Niemczech i USA. I po prostu wahadło polityczne przechyla się w przeciwną stronę, a społeczeństwo ma zamiast wypalonych polityków rządzącej partii świeżą krew wygłodniałych władzy młodych wilków ze świeżymi pomysłami. W Polsce to nie jest możliwe. PiS nienawidzi obecnego systemu i po uzyskaniu władzy przystąpiło do zmiany całego systemu liberalnej demokracji. Dlaczego tego nie akceptujemy? Tu będzie coś czego pan nie zrozumie – Dlatego bo kochamy wolność jednostki. A nie da się osiągnąć praw jednostki bez poszanowania prawa i bez odpartyjnienia głównych funkcji państwa. A PiS nie akceptuje ani jednego ani drugiego. Skoro akurat panu to pasuje – pana wybór. Ja tego nie akceptuję i prawo do wyrażenia mojej dezakceptacji sobie nadałam, niezależnie od tego czy PiSowi się to podoba czy nie.

3.Poncjusz Piłat: „Co to jest prawda?” No właśnie. Odnosi się pan do prawdy, ale jaka to prawda? Bo większość tzw. „prawd” to jednak „gówno-prawda”. Ja czasem (rzadko) twierdzę, że piszę prawdę. Ale zdaję sobie sprawę, że zawsze jest to tylko jakaś część prawdy. U pana też jest tylko jakaś część prawdy. Pytanie tylko czy pan zdaje sobie z tego sprawę. Tak naprawdę jedyne co bywa pewne to fakty, ale dobór faktów też często jest okazją do manipulacji. Moja generalna opinia: lepiej nie używać słowa „prawda”, bo większość załganych polityków, a często też załganych dziennikarzy używa tego słowa bez umiaru i o dziwo bez żenady.

Podsumowując powtarzam: Pogódź się pan z tym, że jesteśmy inni i zupełnym przypadkiem posługujemy się podobnym językiem i przez pomyłkę mieszkamy w jednym kraju. Taki nasz pech.

Panie JurkuW, niech pan się nie martwi, że pan powyższego nie rozumie. Można z tym żyć.