Medycyna Zachodu skupia się na fizycznym aspekcie ciała co powoduje, że proces oddychania jest postrzegany jako „wymiana gazowa między otoczeniem a organizmem żywym” (wg popularnej definicji).
Na Wschodzie oddychanie jest także sposobem pobierania i uwalniania energii Ki. Im lepiej opanujemy sztukę oddychania tym efektywniej absorbujemy energię z otoczenia. Wciągając powietrze do płuc pobieramy energię Ki z zewnątrz a w czasie wydechu uwalniamy nadmiar Ki.
W ćwiczeniach Shizuto Masunagi naturalny proces oddychania został zmodyfikowany przez:
– wydłużenie cyklu oddechowego
– utrzymywanie w umyśle sugestywnego obrazu całego ciała
Pierwsza zmiana dotyczy fizycznego aspektu cyklu oddechowego. Bierzemy głęboki wdech (bez nadmiernego napinania ciała), wstrzymujemy powietrze przez 1-2 sekundy i spokojnie wydychamy rozluźniając się całkowicie. Po przerwie 1-2 sekundowej rozpoczynamy wdechem nowy cykl.
Mistrzowie Wschodu uważają, że wydłużony cykl oddechowy ma trzy fazy energetyczne. W pierwszej fazie podczas wdechu następuje akumulacja energii Ki w środku ciężkości ciała tuż pod pępkiem (Japończycy nazywają to miejsce tanden). W drugiej fazie energia Ki jest rozprowadzana po całym ciele podczas wstrzymywania powietrza. Trzecia faza to wydech, który uwalnia Ki i jej nadmiar z obszarów Jitsu (blokad energetycznych).
Każdym cykl oddechowy podczas ćwiczeń jest wspomagany obrazem. Można wyobrazić sobie, że jesteśmy balonem powiększającym się w trakcie wdechu i flaczejącym podczas wydechu. Do tego obrazu trzeba dodać strumień energii Ki wchodzący nosem w czasie wdechu i spływaja do punktu tanden. Strumień znika z końcem wdechu. Zakończenie wdechu oznacza, że energia Ki została zgromadzona w tanden. W trakcie wstrzymywania powietrza wyobrażamy sobie, że Ki z tanden rozchodzi się po całym ciele aż do stóp i dłoni. Podczas wydechu wyobrażamy sobie, że blokady energii Ki maleją a uwalniana z nich energia łączy się z wydychanym powietrzem.
Zamiast balonu możemy wyobrazić sobie, że nasza skóra jest gumowa a kości, mięśnie i organy w środku ciała są swobodnie zawieszone w gęstym płynie. Taki obraz powoduje większe rozluźnienie przy wydechu. Podane przykłady obrazów to tylko inspiracja do własnych pomysłów. Każdy może sam stworzyć obraz cyklu oddechowego najlepszy dla siebie uwzględniający trzy fazy energetyczne cyklu oddechowego.
Obraz absorbujący umysł podczas ćwiczeń blokuje pojawianie się innych myśli. Po pewnym czasie utrzymywanie obrazu staje prawie intuicyjne, co pozwala skupić całą uwagę na obserwacji doznań cielesnych a same ćwiczenia będą efektywniejsze.
Samo oddychanie z sugestywnym obrazem jest rozluźniające. Jeśli ktoś nie jest przekonany do ćwiczeń Shizuto Masunagi, to zachęcam do wykonania kilkunastu cykli oddechowych z obrazem w pozycji savasana (swobodne leżenie na placach – pierwsza i ostatnia pozycja Zestawu Podstawowego). Savasana wykonana w ten sposób przed snem pomaga zasnąć a w ciągu dnia uspokoić się lub zrelaksować.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
