Miało być tak pięknie – tabuny celebrytów miały uwiarygodnić Bronisława Komorowskiego i pokazać go jako naturalnego kandydata na prezydenta. Ale okazało się, że zgoda buduje (jak głosi odkrywcze hasło PO), a komitet (honorowy) rujnuje.
Zaczęło się od wpadki samego kandydata – dziękując premierowi za szalik, obraził poznaniaków i krakusów, oskarżając ich o skąpstwo. W swoim charakterystycznym stylu żartowania zdołał w ciągu paru sekund odebrać sobie setki tysięcy głosów. Sztab Komorowskiego drży chyba na samą myśl o kolejnych występach swojego kandydata – co się pojawi, to zalicza kolejną wtopę. Trzeba było widzieć minę Donalda Tuska – przerażenie połączone ze wściekłością.
Ale potem było jeszcze gorzej – kolejni „honorowi” dobijali premiera i marszałka swoimi wystąpieniami. Zaczął Władysław Bartoszewski – pisałem o tym wczoraj, więc dzisiaj przypomnę tylko, że zaatakował Jarosława Kaczyńskiego za brak dzieci, a jego dojście do władzy uznał za równoznaczne z zejściem Polski do roli Ruandy.
Wtórował mu Andrzej Wajda – powiedział to wprost: te wybory do wojna domowa i trzeba ją wygrać. Ta pokojowa poetyka towarzyszyła także Markowi Majewskiemu – powiedział on, że ci z charyzmą to psychopaci. A w „setkach” po uroczystości Kora Jackowska uznała obecne wybory za walkę między dobrem i złem. No to mamy jasny obraz – po drugiej stronie, po stronie PiS, mamy do czynienia z morderczymi psychopatami, reprezentującymi zło wcielone, którzy w przypadku wygranej urządzą nam tu rzeź w stylu Ruandy. A wszystko to przy okazji prezentacji hasła wyborczego: „Zgoda buduje”. To prawda – ale komitet honorowy rujnuje. Dawno już nie widziałem takiej pięknej katastrofy. Jeszcze kilka żartów Komorowskiego, jeszcze parę wpadek z otwieraniem serwera lub ściągami z Wikipedii, jeszcze kilka wypowiedzi jego fanów i piosenek w stylu Wojewódzkiego i prezydentem będzie Jarosław Kaczyński.
