„zapis 1≠1 jest prawdziwy”
"uważam wzór ∫0dx = C za błędny"
„Wyciągać można stałą, ale nie funkcję ∫1*1dx=1*∫1dx ale ≠ ∫dx”
„Całkowanie nie tworzy grupy multiplikatywnej.Taka grupa to np. 1*∫1dx”
„Nie istnieje zapis ∫dx”
„Od stwierdzenia, że aa∫b1dx to długość odcinka świat się nie zawali, ale dla każdego dobrze wykształconego jest to głupstwo”
„Wzór ogólny na całkę nieoznaczoną: ∫xdx=x2/2+C jest wzorem skróconym wzoru (x*y)/2+C.”
"∫dx = C ∫dx = x ∫dx = x + C"
"Stała C jest do wyliczenia, nie jest to "zbiór wszystkich C"."
" jak pokazałem:
∫0dx=∫0*1dx=0*∫1dx= 0(x+C)= 0."
"Nie wolno wyciągać funkcji przed znak całki, nawet jak f(x)=1.
Tak więc można zapisać: ∫1*1dx = 1*∫1dx = ∫1dx ale nie ∫1dx=∫dx
tyle mówi nauka”.
Nauka wykładania na uczelniach i stosowana do obliczeń naukowych oraz inżynierskich oczywiście mówi zupełnie co innego.
Ale parafrazując znany dowcip - w warunkach walki klasowej jedynka może nie być równa jedynce.
