1. ∫dx = ∫1dx
ponieważ dx = 1dx a ludzie tak się umówili, że jedynki w "1a" zwykle się nie pisze czyli 1a == a.
2. "Wzór z Bechtira".
Bilans sił na kierunku osi samolotu dany jest wzorem:
G*sin(fi) + P = G*cos(AoA)/K + m*cos(AoA)*d(IAS)/dt
G - siła ciązęnia, P - ciąg silników. fi - kąt pochylenia, IAS - prędkość względem powietrza, K - doskonałość aerodynamiczna, AoA - kat natarcia mierzony do płaszczyzny samolotu (stosuje się jeszcze do cięciwy).
G*sin(fi) + P = G*cos(AoA)/K + m*cos(AoA)*d(IAS)/dt
G - siła ciązęnia, P - ciąg silników. fi - kąt pochylenia, IAS - prędkość względem powietrza, K - doskonałość aerodynamiczna, AoA - kat natarcia mierzony do płaszczyzny samolotu (stosuje się jeszcze do cięciwy).
G*sin(fi) to rzut siły ciążenia na oś kadłuba więc obie siły po lewej stronie wzoru działają wzdłuż osi samolotu.
Po prawej stronie G/K*cos(AoA) to rzut działajacej zgodnie z kierunkiem ruchu samoltu wzgledem powietrza siły oporu aerodynamicznego na oś samolotu zaś m*d(IAS)/dt*cos(AoA) to rzut siły przyspieszjającej samolot na jego oś. Dodatkowo fi = AoA + kąt wznoszenia.
Po lewej stronie mamy siły działające wzdłuż osi samolotu a po prawej wzdłuż kierunku ruchu. Dodatkowo musimy załozyć brak ruchu powietrza w pioni
Teraz przyjmujemy d(IAS)/dt ~= 0 czyli podejście jest ustabilizowane, oraz AoA ~= 0.
Ze wzoru zostaje G*sin( fi) + P ~= G/K czyli sin( fi) ~= 1/K - P/G. Założenie AoA ~= 0 jest mocno naciągane, ponieważ K czyli Cz/Cx też zależy od kąta natarcia i to w sporym zakresie liniowo.
Wzór G*sin(fi) + P = G*cos(AoA)/K + m*cos(AoA)*d(IAS)/dt pokazuje, jak wiele parametrów lotu jest równocześnie powiązanych ze sobą więc też równocześnie należy analizować ich zmienność.
3. Kąt natarcia.
Ten punkt nie odnosi się do wiedzy ogólnej tylko do systemu MSRP, zaś końcowy fragmnet nalezy stosować do konkretnego egzemplarza tupolewa.
Kąt rejestrowany i uwidoczniony na wykresach KBWL to nie kąt, który znajdujemy na osiach rozkladów. Kąt "obliczeniowy" odłozony na osi jest z katem "mierzonym" związany liniowo:
"obliczeniowy" = 0,5 "mierzony" + 3st (lub 3,4 st wg, innego żródła).
Jednakże i ta zależność jest tylko przybliżona. Najlepiej kąt obliczeniowy można wyznaczyć korzystająć z zależności:
kąt pochylenia - kąt wznoszenia = a*"mierzony" + b
albo
G/IAS^2 = c*"mierzony" + d
Pozwale ona wyliczyć pary współczynnikow a i b lub c i d metodą regresji. Oczywiście najlepiej przeprowadzić oba rachunki a potem do innych obliczeń stosować wyniki pośrednie.
Temat był zasygnalizowany na S24 gdzieś w 2011 lub 2012 roku na blogu Forda lub YKW. Przycichł do czasu, kiedy pod koniec 2015 roku przeanalizowałem zagadnienie szczegółowo, zestawiłem z wykresami z rosyjskich oblotów, po czym uprzejmość adminów skasowała wykresy z notki. Pojawił się też w postaci bredni i świadomych oszustw na konferencji prasowej Martynki, KaNo i Marka Dąbrowskiego
Komentarze