Zapis w ustawie o pomocy uchodźcą dotyczący wypłaty legendarnych tysiąca dwustu złotych, jest utrzymany w tradycyjnym neosanacjnym klimacie. W konwencji centralistycznej, z dobrą diagnozą i fatalnym wykonaniem.
Rozumiem że intencje rządu były dobre, nagrodzenie bohaterskich nadgorliwców. Tylko ten genialny plan stał się utrapieniem dla najemców. Nie można bowiem nie łączyć wpakowania w gospodarkę pieniędzy, które można wydać tylko na deficytowe mieszkania, ze skokowym wzrostem cen wynajmu. Oczywiście nie jest to jedyna przyczyna tych cudownych procesów.
Mechanizm wypłacania pieniędzy Polakom, za przyjmowanie Ukraińców, moim zdaniem jest wysoce kryminogenny i mało odporny na wypaczenia. Jestem w stanie wyobrazić sobie ludzi, którzy w tym momencie myślą jak tylko upchnąć w jakiejś szopie jak najwięcej uchodźców. Pomimo tego, że jako naród wzorowo zdaliśmy egzamin z przyzwoitości, żyjemy w społeczeństwie z ludźmi, których nie chcielibyśmy nazywać współobywatelami. Ta ewidentna mniejszość wykorzysta słabości tej ustawy.
Oczywiście wsparcie w postaci środków przeznaczonych na zakwaterowanie są potrzebne. Muszą być ostrożnie i precyzyjnie rozdysponowane. Uważam, że nie da się przeprowadzić sprawnie takiej operacji z poziomu ministra.
Pozdrawiam i Polecam
Piotr Fronczewski
