Przy całym szacunku dla dziejowych dramatów, ich ofiar i spadkobierców ofiar, jestem z pokolenia, które generalnie nie bardzo się przejmuje narodowymi przedstawieniami. Katyń, czy Grunwald, Cedynia czy Lenino, listopad, czy sierpień, nie szczególnie mnie rusza, podobnie zresztą jak Rewolucja Październikowa czy zburzenie Bastylii. To nie mój świat i nie moja rzeczywistość. Bo jedyną rzeczą która mnie interesuje jest przyszłość. Przeszłość to zsyp. Więc nie zamierzam się nad czymkolwiek pochylać i czegokolwiek kontemplować, nie zamierzam też nikomu dziękować, ani być dozgonnie wdzięcznym. Jeśli więc ktoś mnie pyta co wybieram i jaki mam stosunek, to raz jeszcze powtarzam, że wybieram przyszłość, a stosunki preferuję seksualne. Narodowy bagaż klęsk, zwietrzałe morze krwi, piękne i widowiskowe porażki, nie budzą w ogóle mojego zainteresowanie. I proszę mi nie mówić, że historia czegoś uczy, bo nas nie nauczyła nic, albo prawie nic. Więc po co się przejmować nieistotnymi rzeczami?
Inne tematy w dziale Polityka
