Zwracam uwagę szanownych tutejszych Bywalców na wydarzenia, które dopiero co minęły, ale mogły niestety ujść waszej/naszej czujnej uwadze. Szkoda by było, bo przecież rejestrowanie wszelkich przypadków psychiatrycznie skomplikowanych i społecznie groźnych, to nasz obywatelski obowiązek. Lansuję tu podstawę taką mianowicie, że jak komuś odpierdala, to odznaczmy go obowiązkowo w naszym kajecie. Nigdy nie wiadomo kiedy się przyda.
I tak…
W specjalnym, jubileuszowym wydaniu „Tygodnika Solidarność” (ktoś to jeszcze nie daj boże czyta) w rocznicę podpisania Porozumień Sierpniowych księża, jak policzyła jedna z moich Iwonek, występują na siedmiu fotografiach. Nieodżałowany nasz a nawet momentami święty Jan Paweł II (dla znajomych Dzejpitu po prostu), załapał się na zdjęcia cztery. W sumie więc różnej kondycji, szarży i autoramentu elita polskiego kościoła występuje aż na jedenastu fotkach. To nawet nie sugeruje tylko wprost dowodzi, że to kościół zorganizował Solidarność, stał na jej czele i w ogóle wywalczył nam tę kulawa nieco wolność, dziś wreszcie przywracaną do pionu. Przy okazji okulał nam nieco Prezes, ale to inna historia.
Rachując dalej zdjęcia w jubileuszowym jako się rzekło „Tygodniku Solidarność” zauważamy, że robotnicy, główni bohaterowie tej historii sprzed lat, występują na zdjęciach zaledwie trzech i są to wyłącznie robotnicy klęczący, spowiadający się i przyjmujący tak zwane ciało Chrystusa pod postacią białego wafelka.
Żeby nie było, że się bezpodstawnie przypieprzam (w oryginale inny termin) tylko do kościoła, to informuję, że Anna Walentynowicz jest na dwóch zdjęciach (wnuczek się nie załapał, co uważam osobiście za nieprawdopodobny skandal), zaś nijaki – o ile nazwiska nie przekręcam – Lech Wałęsa, na zdjęciu jednym! Na jednym zdjęciu jest też Piotr Duda (pies Kacperek złośliwie został pominięty), obecny szef związku występującego pod tą samą nazwą. Jest to o tyle dziwne, że związek ten od dawna nie ma już nic wspólnego z tamtą Solidarnością, poza oczywiście przywłaszczoną nazwą i symbolami. No tak sobie chłopcy historię w świętych barwach odmalowali, upudrowali i zdrowo polukrowali.
Nie jest zaś prawdą, że w Polsce są niezłe szpitale psychiatryczne, także dla vipów, tylko kandydatów brak. Bzdura moi drodzy. Są pacjenci i kandydaci na pacjentów którzy rokują dobrze.
Oto minister od energii Krzysztof Tchórzewski pojechał na tzw. Jasną Górę i złożył tam – cytuje – Akt Zawierzenia Energetyków Polskich Matce Bożej Królowej.
„My, energetycy polscy przynosimy do sanktuarium narodu polskiego nasze troski, radości i nadzieje, przychodzimy pomni słów wypowiedzianych z krzyża: oto matka twoja”
Po „zawierzeniu” ceny energii niestety gwałtownie wzrosły, co prowadzi do smutnej konstatacji, że na ch... nam taka matka boża, która nieustanie po kieszeni nas wali. Wystawmy ją za drzwi i nie wpuszczajmy do domu, bo za chwilę telewizor nam ukradnie i biżuterię po babci.
Minister Tchorzewski „zawierzając” poszedł śladem kolegi i zacnego popaprańca w garniturze, czyli ministra od zdrowia Szumowskiego, który w zasadzie przecierał ścieżki i wiosną zawierzył tej samej zdaje się kobicie polską służbę zdrowia. Biorąc pod uwagę stan tej służby teraz, w pół roku po „zawierzeniu”, mateczka boża podobnie jak prąd to i tę naszą służbę zdrowia ma centralnie w dupie.
O jaśnie panu ministrze Kowalczyku nie będę wspominał, bo niczego jeszcze nikomu nie „zawierzył”, a jedynie powołał trupa z prawie 2-letnim stażem do Rady Ochrony Przyrody. To jednak drobiazg i do wielkich wydarzeń się nie zalicza. Acz o stanie umysłu pana ministra jednoznacznie świadczy.
Jak więc widzicie, nie jest dobrze z głowami naszych elit politycznych i jedynie cieszyć się pozostaje, że my nieliczni zdrowi za chwilę będziemy mogli występować w roli sanitariuszy. Ręce już zacieram i przyrzekam, że kaftany bezpieczeństwa tym pacjentom pętać będziemy mocno, a ściany izolatek złośliwie nie wyłożymy matami.
