Pedagodzy mawiają, że podświadomość nie przyjmuje słowa “nie”. Omija je i w rezultacie słowa “nie garb się” stają się przeciwskuteczne. Jeśli chcemy wywołać u drugiej osoby bądź w nas samych określone zachowanie należy sformułować przekaz opisując stan pożądany i to w najprecyzyjniejszy możliwie sposób. W naszym przykładzie będzie to “siedź prosto”. Nie inaczej jest z naszą wewnętrzną narracją. Zamiast komunikatu “Nie zapomnij kluczy”, lepiej powiedzieć “Pamiętaj o kluczach”.
Słowa mają znaczenie, są przyporządkowane do określonych obiektów i metod znanych nam w rzeczywistości. Każde słowo to zasób, zbiór skojarzeń. Poprzez dobór słów sięgamy po konkretny zasób, uruchamiamy bardzo określone emocje, a tym samym generujemy nasz stan.
To jak mówimy do siebie ma niebagatelne znacznie. Ze słów zbudowane są nasze przekonania, w tym przekonania na temat nas samych i naszych możliwości. Sposobu, w jaki się do siebie zwracamy nauczyliśmy się w dzieciństwie od naszych rodziców, opiekunów, osób, które były blisko. Wewnętrzna narracja często wręcz składa się z cytatów, które słyszeliśmy często, dobitnie pod swoim adresem z dużym ładunkiem emocjonalnym. Dobrze jeśli są to treści, które nas wspierają: dodają sił, motywują do podejmowania wyzwań, pomagają odbudować się po porażce. Jeśli jest odwrotnie, nie ma rady: trzeba zastąpić stare taśmy nowymi nagraniami - inaczej niechybnie staniemy się tacy, jak epitety, które kierowano pod naszym adresem.
Czy próbowałeś kiedyś nie myśleć o białym króliku? To właśnie to samo zagadnienie. Tego po prostu nie da się zrobić przez negację. Żeby naprawdę przestać myśleć o białym króliku, trzeba pomyśleć o srebrnym mercedesie, mieniącym się brylancie, szumie lasu, rozgrzanym piasku na słonecznej plaży, czy o dotyku bliskiej osoby - w każdym razie na pewno o czymś zupełnie przeciwnym.
I to jest klucz.
Jeśli usłyszysz w swojej głowie przekaz w rodzaju: “Jestem beznadziejny, znowu nawaliłam, nigdy nie udaje mi się tego osiągnąć” możesz zatrzymać się na ułamek sekundy i dokonać wyboru. Możesz albo w to uwierzyć, albo uznać, że to tylko myśl, jedna z 50 - 70 tyś, jakie wg. badań generuje nasz umysł każdego dnia. Możesz też zadać sobie pytanie, czy to Twoja myśl, czy też słyszałeś te słowa w przeszłości od kogoś? Nikt inny, jak tylko ty masz moc zastąpienia każdej swojej myśli na taką, jaka Ci odpowiada, jakiej sobie życzysz, jaka chcesz, aby była obecna w Twoim umyśle. Świadom tego, możesz powiedzieć sobie w duchu: “Jestem przy Tobie. Teraz się nie udało. Tak czasem bywa. Ta sytuacja nie świadczy o mojej wartości. Zawsze wyciągam wnioski z doświadczeń. Odpocznę, nabiorę sił, jutro jest nowy dzień.” Możesz potraktować siebie tak, jak potraktowałbyś najlepszego przyjaciela. To ty decydujesz, jak traktujesz siebie, to Ty uczysz innych, jak mają traktować Ciebie.
Karm się dobrymi myślami na swój temat i na temat świata, który Cię otacza. Jeśli słyszałeś w swoim życiu częściej niewspierające myśli może minąć trochę czasu, zanim Twój umysł zacznie Cię nawykowo wspierać podług nowych komend, ale doświadczysz poprawy już od pierwszych chwil stosowania tej metody.
Jak zamienić stare niewspierające komunikaty na nowe wspierające? O tym w następnym wpisie już za tydzień.
Powyższy koncept nie jest ani prawdą, ani fałszem, nie jest ani dobry, ani zły, natomiast bierze się z mojego doświadczenia i praktyki.
Wpis powstał w ramach projektu "Możesz - skieruj myśli ku najlepszemu".
Zobacz poprzednie odcinki bloga.
Bądź na bieżąco, subskrybuj posty na facebook'u.
Komentarze