Rozwiązany kod trzykrokowych sekwencji sygnałowych. cz-3. kończą

  cz-3 podsumowanie końcowe

 

Oto mamy rozkodowaną 5 tą serie zestawu sygnałowego, transmisji omawianego Informera. Rozwiazanie przyjęte oczywiście przez zemnie i uznane za właściwe.

Tym bardziej że nie znalazł się nikt inny kto by przedstawił alternatywne rozwiązania. Z tego co słyszałęm i czytałem to wszedzie pzedstawiane są gotowce czyli wyniki ale nikt nie przedstawia formy jak do niej doszedł. Wic nim przybędzie komentarzy, należ spokojnie rozważyć wszelakie za i przeciw.

Ten tekst szczególnie poświęcema dla Magii  jerraz21, jako najbardziej zainteresowanym osobom którzy wykazywali chec rozwiazania wiecej niż inni zainteresowani tylko oczekujacy rozwiązania nad którym można by wykazać swą doskonałą przenikliwość tematu.

Po prawej i lewej stronie u góry, zaznaczone jest położenie początkowej i końcowej sekwencji trzech impulsów, rozpoczynających i kończących serie sygnałową dla każdej z linii poziomych ( rzędów) od 1 do 14 jako ilości linii przesłanych danych. 

Kolumny pionowe od 1 do 20 reprezentują sekwencje sekundowe całego opóźnienia 20 sekundowego. 

Na rysunku naniesiono i zaznaczono kolejne impulsy sekwencyjne, jakie nadeszły, w jakiej kolejności i jakiego czasu. w postaci poszcególnyh sekwencji lini od 1-szej do 14 -stej linii w poziomie.

Gdy spojrzeć na rysunek liniami poziomymi (rzędami) okaże się ze każdy, rząd posiada jednego reprezentanta w postaci czerwonej tu wstawionej kropki. Oraz każda kolumna posiada ściśle sensownie przypisany ten sam punkt dla wskazania logicznej reprezentacji jego ułożenia w czasie.

Jakiekolwiek ingerencja czy przesuniecie, jakiego kolwiek punktu w dowolnie inne położenie niszczy bez powrotnie logikę i czystość przekazu montowanego wzorca. Niszczy i zamazuje sens przekazu, nie zachowując symetrii lub powielania zasad proporcji.

Nie istnieje taki przypadek losowy i nie istnieje taka możliwość, aby sekwencje kolejno po sobie narastających bądź opadających sygnałów ułożyły się w tak precyzyjny i perfekcyjny sens przekazu. Trudno mi by było ocenić osobę twierdzącą ze to przypadkowa bezmyślna sekwencja nie mająca nic wspólnego z logicznym układem przekazu treści. Zawarte są w tym diagramie wszystkie, zanne nam przypadki i sens poszczególnych prezentowanych form i zasad geometrycznych, wraz z zawartością proporcjonalności.

Tylko kompletny ignorant lub osoba szczególnie, niepozytwnie nastawiona w sensie zrozumienia może w tym zestawie sekwencyjnym zobaczyć chaos, brak logiki i koncepcji.

Prześledźmy wiec przekazany układ zapisu i to, co zostało w nim zawarte i ukazane w naszym zrozumiałym ludzkim języku.

Kolumny 1i 2 są puste. Symbolizują: Wiem co to jest, puste, próżne, zero, nic.

Kolumna 3 = wiem co to jest i co symbolizuje jeden, kropka, punkt. Oraz punkt umocowany w przestrzeni,jako oś promienia, o wartości wynikowej 2 +1, oraz średnicy o wartości 2 x 2 + 1 punkt z pozycji kolumny3. 

Kolumny 4, 5, 6, 7 – tu znam zasadę stałej równości, stałych odstępów oraz stałych separatorów.

Kolumna zespolona 8 patrząc od dołu.

Wiem, co to są 2 punkty zespolone, czyli ułożone i zamontowane obok siebie po średnicach. Oraz wartość 2 wynikającą z tego montowania. 

Wiem, co to są 3punkty zespolone liniowo i jaką posiadają wartość wynikową 3 z umontowana i połączenia dołu =2 punktom z dodanym wzorcem +1 z kolumny 3. Dającą w ostateczności wartość = 3. 

Wiem ze dwa punkty z kolumny 8 mogą być rozsunięte w proporcji w tym przypadku o krotność 2 ( skok =2) z dołu wzorca kolumny 8i dają odcinek = 4jednostkom (punktom podstawowym ) z kolumny 3. Gdzie w kolumnie 8rząd 1 znajduje się punkt końcowy odcinka, jego rozciągnięcie proporcjonalne z kolumny 8 , rząd 2i 3 jest równe i odpowiada wartości zamontowanej w kolumnie 8rząd 13 i 14.

Wiem i rozumiem ze trzy zespolone liniowo punkty z kolumny 8mogę rozsunąć przestrzennie i otrzymam trójkąt. W zamontowanych punktach w kolumnach 12,13,15.

Wiem ze ten sam trójkąt i jego punkt na przeciwprostokątnej mogę przesunąć o jedną wartość z kolumny 3 równolegle w gór z pozycji kolumny 12 rząd 10, na pozycje w kolumnie 11, rząd 2 i otrzymam powiększenie proporcjonalne tego samego trójkąta.......znane mi jest wic twierdzenie Pitagorasa w całości.

Jeśli znajdzie się osoba twierdząca ze to nic nie jest i nic nie znaczy to trudno mi wystawić ocene odpowiednią do jej poziomu edukacji i zrozumienia podstaw geometrii.

Tylko bardzo naiwna osoba może twierdzić ze to bzdura, głupota, naciągane i kombinowane danych.

Ponieważ nie ma w tym zestawie tu ani krzty przypadku czy braku logiki lub błędu. Jak i również przypadkowego położenia dowolnego z kluczy (kropek - punktów) na prezentowanym diagramie.

Całość przekazu można zanegować i sens i pozycja czy wartości nie ulęgnął ani przesunięciu ani zmianie znaczeniowej czy wartościowej.

Również o żadnej przypadkowej propagacji, przypadkowo odbitych opóźnień sygnałowych jak to sugerowali, co poniektórzy blogerzy mowy być nie może. Odbitych i przypadkowo tu zanotowanych zestawów sygnałowych jak widać tu nie ma i mowy być o nich nie również nie może.

Ponieważ szanowny pan Stanisław Heller wyraził swą opinie podsumowującą o mnie i mej pracy bardzo nie pozytywną z mojego punktu widzenia, jeszcze przed zakończeniem prezentacji w słowach, cytuje:

<<< Osobiście nie zawiodłem się na Twoim eksperymencie salonowym, jak z góry wiedziałem, że niejasne zastąpisz niejasnym, co i się stało. ( SH.) >>>

Zapraszam wiec pana S.H. aby wykazał się znacznie lepszą intuicją i wyższym poziomem świadomości oraz stosownie do posiadanych zasobów wiedzy i rozwiązał pozostałe sekwencje przesłania sygnałowego wraz z jego sensownym omówieniem znaczeniowym ich wartości.

Klucz już jest stosowny, Wiec skoro można być opiniotwórczym i wydać podsumowującą opinie to żadną trudnością nie powinno być dokończenie pozostałych sekwencji sygnałowych. Więc nie powinien pan SH. dać plamy taką jaką mi przypisano.

""Zaznaczam ze nie ma tu złośliwosci z mej strony jakiej można by się dopatrywać.""

Państwu zaś i czytelnikom wyrażam podziękowanie za poświecony czas, spędzony razem, choć nie w całości na oczekiwania rozwiązania sekwencji przesłania sygnałowego.

Z uwagą z mojej strony i skromną nadzieje ze komuś mądrzejszemu się to być może przyda, ten cząstkowo ukazany klucz, który tu nie znalazł zrozumienia i zostaje przerwany w dalszym omawianiu swej manifestacji w swym sensie przekazu.

Jeśli to się nie uda dokończyć rozwiązania proszę poprosić lepszych ode mnie w znawstwie tematycznym, aby dokonali pozytywnego podsumowania za następne 80 lat biedzenia się nad odpowiedzią, która tylko z pozoru jest błahostką.

Pozycje od kolumny 16do 20 czekają na odpowiedz, co najmniej od pana SH.

Pozdrawiam wszystkich czytelników. Do spotkania w następnej notce w przyszłości.

Muki.

Pozostałe serie opóźnień echa radiowego, w prawidłowej kolejności czekające na rozwiązanie dla przypomnienia wyglądają następująco:

1) 15,9,4,8,13,8,12,10,9,5,8,7,6
2) 12,14,14,12,8
3) 12,5,8
4) 12,8,5,14,14,15,12,7,5,5,13,8,8,8,13,9,10,7,14,6,9,5,9

5) sekwencja po części ukazana na rysunku i wyjaśnieniu.