Kolejny polityk historyczny, cenzurant prewencyjny, Erevnitis istorias, banami i usuwaniem komentarzy pilnujący czystości dogmatu swojego bloga, odgrzewa kotlet.
Stary kotlet Suworowa powtarzany do znudzenia o tym jak Stalin chciał napaść Hitlera w 1941 roku ale nie zdążył.
Od wiosny się szykował ale latem nie zdarzył. Hitler opóźniał Barbarosse a Stalin i tak nie zdążył. Wywiad donosił, dezerterzy ostrzegali a Stalin nic. Taki ciamajda z niego, tylko Polaków potrafił mordować a bić się nic nie umiał.
A może czekał na rocznice rewolucji, ta wypada na jesień, więc latem ani wiosną nie miał jak zaatakować.
Dobra koniec darcia łacha. Dlaczego koncepcja o ataku wyprzedzającym Stalina jest mrzonką?
1. Wszyscy biografowie i ludzie co znali Stalina osobiście zgadzają się że był paranoikiem. Zaskoczenie odpada.
2. Przygotowane do ofensywy wojsko można zaskoczyć (Citadel) ale nie do tego stopnia że będzie się zbierać 6 miesięcy.
3. Stalin widział klęskę Polski i zaskoczyła go klęska Francji. Musiał rozumieć, że defilady, hasła i pokazowe desanty to jedno a realna wojna to drugie. Wiedział że nie jest gotowy.
4. Cala koncepcja szykowania się Stalina do napaści jest oparta o rozmieszczenie wojsk, linia frontu zamiast odwody. Tyle, że ten błąd popełniają wszyscy po kolei, i Polacy i Francuzi i cala reszta lokalnych kampanii Hitlera. Sowieci mogli się z tego nauczyc szybciej i na cudzych błędach? Nie koniecznie. Stalin wiedział, że ma przestrzeń której nie miała Polska ani Francja.
5. Czas działał na jego korzyść. Stalin budował przemyśl który w szczycie będzie produkował 1000 czołgów miesięcznie. I to na prawdę a nie jak Speer w 1944 poprawił statystyki budując rekordy z części zamiennych i zarzynając sprzęt na froncie.
6. To samo kadra, przetrzebiona w 1937. Każdy miesiąc robił różnicę
7. Dobrze prowadzona wojna obronna jest łatwiejsza od ofensywnej. WW2 pokazała to z każdej strony frontu, Stalingrad, Leningrad, przełęcz dukielska, Charków, Monte Cassino itd.
