Katastrofa Boeinga 707, lini Avianca jest wypadkiem szczegolnym. Rzadko zdaza sie, by samolot pasazerski ulegl wypadkowi w wyniku wyczerpania paliwa kiedy zaloga jest tego faktu swiadoma.
Lot linii Avianca z Bogoty do Nowego Jorku przez Medelin wystartowal o czasie, 25go stycznia 1990 roku. W Nowym Jorku juz psula sie wtedy pogoda i zaczely rosnac opoznienia w przylotach i odlotach samolotow. Jednoczesnie administracja ruchu lotniczego nakazala kontroli lotniska JFK przyjac wysoka jak na warunki pogodowe liczbe samolotow tego dnia co stanie sie pozniej przedmiotem kontrowersji.
Juz w okolicy Virginii lot 52 zostal skierowany na pierwszy holding pattern na okolo 20 min. Kolejne skierowania na hold sprawily, ze zanim samolot znalazl sie w okolicach Nowego Jorku nie byl juz w stanie osiagnac zapasowego lotniska jakim w planie lotu byl Boston. Powodem byl niski poziom paliwa.
Pierwsza proba ladowania na pasie 22L lotniska im. Kennediego musiala zostac przerwana przez problemy z utrzymaniem wlasciwej wysokosci i nagle podmuchy silnego wiatru. Samolot przerwal podejscie i odszedl na drugi krag. Kontroller wyznaczyl zalodze trase kolejnego podejscia na co pierwszy oficer odpowiedzial, ze konczy im sie paliwo, kontroller odpowiedzial OK. Do wykonania kolejnego podejscia zabraklo paliwa i samolot rozbil sie na polnocnym wybrzerzu Long Island. 73 pasazerow stracilo zycie w katastrofie a 85 zostalo rannych.
Raport NTSB podzielil opinie publiczna i ekspertow a kolumbijska agencja badania wypadkow lotnictwa cywilnego DAAC odrzucila czesc wnioskow raportu. Raport NTSB za glowne przyczyny wypadku uznal blad zalogi w zarzadzaniu zasobem paliwa i niewlasciwa komunikacje z kontrolerami. DAAC wskazywal na wine kontrolerow w zakresie prowadzenia zalogi samolotu. 2 czlonkow zespolu dochodzeniowego NTSB wydalo krytyczne oswiadczenia do raportu, jedna dotyczyla problemow standaryzacji slownictwa w komunikacji zalogi z kontrolerami, druga wskazywala na wspolwine kontrolerow.
Kluczowymi slowami, ktorych zabraklo by ocalic lot 52 byly ‘emergency’, ‘Mayday’ lub ‘pan-pan’. Pierwsze dwa slowa wskazuja na krytyczna sytuacje, trzecie na sytuacje pilna. Zamiast tych slow, zaloga w komunikacji z kontrolerami uzywala slowa ‘priority’, zgodnie z publikacjami do szkolenia linii Avianca w tamtym czasie. Z powodu braku tych kluczowych slow kontrolerzy nie mieli swiadomosci krytycznego polozenia lotu 52 w ostatniej fazie.
Jakkolwiek w Smolensku nie doszlo do nieporozumienia miedzy zaloga a kontrolerami mam jednak wrazenie, ze u jednych i u drugich zabraklo stanowczosci. Jezeli warunkow do ladowania nie ma to ich nie ma. Jezeli warunki atmosferyczne sa ponizej minimow podejscia to nie powinno sie go rozpoczac ani tym bedziej kontynowac. Tej stanowczosci zabraklo nie tylko w dzialaniu ale nawet w komunikacji
