Kto ma wypędzanie w genach

 Rozporządzenie Hőcherer SS- und Polizeiführer  Poznań z 12.11.1939: wysiedlenie Żydów i Polaków z Reichsgau Warte-Land (fragment)

Bundesarchiv Berlin-Lichterfelde, R 70 Polen/198

 

1. Reichsfüuhrer SS i szef niemieckiej policji w swojej właściwości Komisarza Rzeszy ds. Umacniania Niemieckich Wartości Narodowych (Reichskommisar für die Festigung des Deutches Volksturms – RKFDV) zarządza, że z terenów niegdyś polskich, które obecnie należą do Rzeszy należy wysiedlić:

a)     wszystkich Żydów

b)     tych wszystkich Polaków, którzy albo należą do inteligencji, albo wskutek swojej propolskiej orientacji stanowią zagrożenie dla zwycięstwa i umocnienia niemieckich wartości narodowych. Tak samo należy potraktować elementy kryminalne.

Celem wysiedlenia jest:

a)     oczyszczenie i zabezpieczenie nowych niemieckich terenów,

b)     stworzenie mieszkań i możliwości zarobkowania dla imigrujących volksdeutchów

 

Akcja ewakuacyjna musi koniecznie odpowiadać tym celom, z zasady bez uwzględniania wszelkich innych interesów

 

2. w wyniku narady u Generalnego Gubernatora w Krakowie deportacja z Kraju Warty obejmuje okres od 15.11.1939 do 28.02.1940 – na początek 200 000 Polaków i 100 000 Żydów.

3. Na rejon zasiedlenia deportowanych wyznaczone zostały tereny na południe od Warszawy i Lublina.

4. W ramach pierwszej akcji należy wysiedlić z terenów wiejskich wszystkich Żydów, oprócz tego z najmniejszych powiatów co najmniej 2000 Polaków, z większych liczbę odpowiednio większą. Poniższe miasta pozbawione powiatów mają przygotować do wywózki:

Poznań: około 35 000 Polaków i wszystkich Żydów

Łódź: około 30 000 Polaków i około 30 000 Żydów

Gniezno: około 2300 Polaków i wszystkich Żydów

Inowrocław: około 2300 Polaków i wszystkich Żydów

 

Kontyngenty Polaków i Żydów przewidzianych do wysiedlenia z miast pozbawionych powiatów oraz z powiatów wiejskich zostaną wywiezione w terminach wywiezionych w punkcie 2. Środki przygotowawcze należy podjąć niezwłocznie. Trzeba przy tym wziąć pod uwagę, że liczba wysiedlanych na razie jest większa niż liczba volksdeutschów czekających na przesiedlenie z krajów nadbałtyckich, Generalnego Gubernatorstwa Wołynia.

Teren dopiero wtedy będzie oczyszczony i bezpieczny ze wszystkimi konsekwencjami, gdy warstwa przywódców intelektualnych, cała inteligencja oraz wszystkie elementy politycznie wrogie i kryminalne zostaną zlikwidowane. Wszystkich ludzi uważających się za Polaków również należy wysiedlić. Co do inteligencji nie musza istnieć fakty jej politycznej lub antyniemieckiej działalności. Co więcej, pod każdym względem trzeba brać pod uwagę, tworzenie miejsc zamieszkania i pracy dla osiedlających się reichs- i volksdeutschów.

 

 ****

 

Z polskich ziem zaanektowanych przez III Rzeszę Niemiecką od 15.11.1939 do 28.02.1940 wysiedlono około miliona polskich obywateli, z których większość trafiła do Generalnego Gubernatorstwa, albo bezpośrednio do Rzeszy. Akcje wysiedleńcze, których szczyt przypadł na styczeń – luty 1940 roku prowadzone wbyły w następujący sposób:

• Ludzi ładowano siła do bydlęcych wagonów i mroźną zimą wieziono do Generalnego Gubernatorstwa, gdzie bez ceregieli wyrzucano ludzi na peron stacji kolejowej.
• Wiele osób, szczególnie dzieci nie przeżyło transportu w takich warunkach.
• Deportacja w praktyce oznaczała odebranie całego majątku, gdyż przeznaczeni do wywózki musieli opuszczać swe domy natychmiast, w środku nocy. W takich okolicznościach mogli zabrać ze sobą trochę osobistych drobiazgów, zostawiając większość dobytku. Częstokroć deportacja rozdzielała rodziny; osoby zdrowe i silne wysyłano do pracy do Niemiec, pozostali trafiali do Generalnego gubernatorstwa.     

****

No i jak Panie Amstern - kto z nas ma wypędzenie w genach?

Kto rozpoczął te wypędzenia? Jednak nie Polacy, gdyż z przytoczonego wyżej dokumentu wynika niedwuznacznie, ze to Pana rodacy zaczęli w ten sposób zdobywać Lebensraum.