I nie chodzi o sondaż, który przynosi dzisiejsza prasa – a który daje PiS-owi bodajże 4 punkty przewagi. Platforma zaczyna przypominać mi Real Madryt sprzed paru sezonów. Nafaszerowany gwiazdami. Albo nawet nie Real Madryt. Naszą reprezentację (choć tutaj ciężko mówić o gwiazdach). Strategia była jedna – sprowadzić „nazwiska”. Ale do diabła ciężkiego – nazwiska nie grają. Tłumaczyło to już tylu trenerów. Tylu speców od piłki nożnej. Nie wystarczy przetransferować najbardziej znanych napastników i skrzydłowych. Drużyna musi zaskoczyć. Drużyna musi mieć dobrego trenera. Drużyna musi mieć paru „wyrobników”, którzy poprowadzą mecz. Nie strzelą goli. Nawet więcej – czasem nie będzie ich wcale widać w statystykach. Mało strzelonych bramek. Mało zdjęć w kobiecych magazynach. Mało gwiazdorstwa. Musi być plan gry. Musi być chęć zwycięstwa. Musi być wiara. Nie wiara negatywna. Wiara pozytywna. Platforma to nie „nie PiS”. Platforma to Platforma. Czy PO stać na pociągnięcie ludzi za swoją wizją Polski? Czy PO ma wizję Polski?
Całość: Oszołomojihad.
