melodia słów, melodia głosu

Od Tego

(co nazywasz natchnieniem, a ja głosem

                         który nie pozwala być pogodzonym z własnym-niewłasnym losem)

nie da się uciec

Choćby się zamieszkało w najbardziej nieludzkim z miast

i dawno nie kochało

i urodziło stadko słodkich (nikomu prócz ciebie samej) niepotrzebnych dzieci

Choćby się było funkcjonariuszem jakiegokolwiek systemu

pacjentem jakiegokolwiek lekarza

                                              (ciała i duszy)

Melodia głosu drąży coraz to nowe kanały buntu

i nie mam już miejsca

(na nic innego)

Coraz trudniej otwierać oczy i nabierać powietrze…

Melodia słów drąży

i muszę ją – taktownie

                      rytmicznie – wybijać z głowy...