Strach moich myśli

 

Skoro po drugiej stronie nie ma nikogo (z ludzi) kto mógłby cokolwiek ułatwić

Nie ma też drugiej strony

Jestem tylko ja (człowiekiem)

przez łzy

przez strach

i przez pytania o przyszłość

na które odpowiedzi nie znajdę nawet w smutnych oczach katyńskiej

Bogarodzicy

która – lekko pochylona – patrzy-nie patrzy na mnie,

 wszystko widząc w ukryciu

 

Tu – Tam

Ja – oni

 

By przetrwać

codziennie składam usta w monotonny rytm nowenny do Tego, co nieodgadnione

i już Wiem

 

Tylko strach moich myśli wciąż ma smutne oczy

Tak jak Ona…