Podstawowy podział to pewnie: ahistoryzm popełniony świadomie/nieświadomie, uświadomiony dzieli się na zamierzony/wymuszony, a zamierzony na celowy/niecelowy, a ahistoryzm popełniony celowo...trudno udowodnić.
Scena Mszy świętej. W filmie The Day of the Jackal/Chackal.
Film powstał w 1973 r. czas rozgrywania akcji to 1963 r.(tu sierpień), widoczny w scenie novus jest o 6 lat późniejszy - 1969 r.
Ta scena nawiązuje zapewne do Mszy świętej w katedrze w Reims w 1962 r.:
Zbiegiem okoliczności jakoś trudno współcześnie trafić na ujęcie z ołtarzem w czasie Mszy świętej, odprawionej w Reims. Trzeba się naszukać, żeby móc dowieść, że nie był to novus.
--------------
Powieść:
Frederick Forsyth (1971)
Film:
Reżyseria - Fred Zinnemann, Żyd z Rzeszowa w Hollywood, pierwszym jego hitem (1944) była adaptacja książki (1942) żydowskiej komunistki z Niemiec (działającej później na polu literatury w NRD i "pokoju na świecie" - A. Seghers) pt. Das siebte Kreuz (Siódmy krzyż), o uciekinierach z obozu, pozytywne i bohaterskie postacie, w tym główny bohater, to członkowie partii komunistycznej. Tytułowe krzyże "zostaną użyte po złapaniu uciekinierów, ale nie do ukrzyżowania lecz do wyrafinowanych tortur - uciekinierzy zostają zmuszeni do stania cały dzień przed krzyżami i ukarani jeśli się zachwieją". W wersji filmowej "krzyże" te służą bezpośrednio torturom.
Produkcja: John Woolf, Żyd z Londynu, jeden z dwóch braci, ich ojciec Charles Moss Woolf handlował koszernie futrami w City, po 1919 r. - dystrybucja i produkcja filmów.
Koprodukcja: David Deutsch, Żyd z Birmingham, jego ojciec - Oscar (syn handlarza złomem rodem z Węgier) był podwykonawcą ww. Woolfa, a później współwłaścicielem sieci kin (258) Odeon, na sabat wracał do Birmingham. Ich kuzyn - Arnold Deutsch, był followersem freudysty od seksualizacji - Wilhelma Reicha, a później sowieckim agentem i szpiegiem - m.in. piątka z Cambrigde, "znany z tego, że zwerbował Kima Philby".
