Polska prasowa grafika endecka, widoczna powyżej, nawiązuje do systemu reglamentacji żywności w Niemczech. Podobne treści znajdujemy u francuskiego ambasadora w Berlinie (wcześniej w Moskwie, a po Berlinie w Szwajcarii) i angielskiego dziennikarza (czyt. propagandysty) Elwyna Jonesa, w pracy opisywanej w sierpniu 1939 r. a więc kilka miesięcy po zmianie etapu w polityce brytyjskiej. Według niego Niemcy mieli w lipcu 1939 r. wykonywać przyśpiewkę: "Kein Kafee, kein Butter, und kein Ei, aber eine neue Reichskanzlerei" ["Nie ma kawy, nie ma masła, nie ma jajek — jest za to nowy gmach kanclerza Rzeszy"].
Elwyn Jones młodość spędził w Niemczech, trudno powiedzieć kto kogo wytypował ale w 1937 r. ożenił się z córką krawca żydowskiego z Rosji (od 1890 r. w Anglii), ona była artystką m.in. "od dzieci" i telewizji i będzie też wiele podróżować do...Chin i ZSRS, a także przyjaźnić się z podobnej klasy artystką-fotografik Edith Tudor-Hart (z d. Suschitzky, z wiedeńskiej gminy, córka socjalistycznego księgarza /według wspomnień rodzinnych cieszyć miał się na rewolucję bolszewicką/, wraz z mężem była w partii komunistycznej, agentka sowiecka m.in. od Kima Philby i reszty "piątki z Cambridge", w tym łącznik-kurier dla Blunta, Burgessa). Przedwojenny dziennikarz Elwyn Jones po wojnie z bliska i urzędniczo obserwował proces w Norymberdze, członek założyciel Amnesty-International (1961), zostanie posłem socjalistycznym (partia pracy), później sir, a później lordem, będzie także członkiem Tajnej Rady i prokuratorem generalnym (od 1964) i lordem kanclerzem (1974-79).
W jego pracy z sierpnia 1939 r. znajdujemy też taki fragment:
"Niemcy w prywatnych rozmowach opowiadają sobie, jak niedawno generał von Fritsch odezwał się tymi słowy na posiedzeniu wyższych oficerów Reichswehry: "Wojnę można zakończyć kartkami żywnościowymi, ale zaczynać wojnę od głodowania, to szaleństwo". - to najprawdopodobniej intencjonalne zmyślenie Jonesa. Jeśli zmyślenie to wiarygodności dodawał mu fakt, że zaangażowany w budowę niemieckich sił zbrojnych Werner von Fritsch w 1937 r. miał stwierdzić - po ujawnieniu przez Hitlera swoich planów, że Niemcy nie są jeszcze gotowe na wojnę. Zapewne przynajmniej w części w związku z tym twierdzeniem Von Fritsch był także ofiarą "afery Blomberga-Fritscha" (intrygi Himmlera-Goeringa-Heydricha) z finiszem w 1938 r. W jej wyniku feldmarszałek Werner von Blomberg – Minister Wojny i generał Werner von Fritsch – Naczelny Dowódca Wojsk Lądowych (od 1933 r.), stracili swoje stanowiska. Zostali później oczyszczeni z zarzutu pedalstwa. Z rekomendacji samego von Fritscha na stanowisku dowódcy sił lądowych zastąpił go Walther von Brauchitsch, znany m.in. z niemieckich zbrodni wojennych popełnionych na Polakach, których dopuszczali się bezkarnie jego podkomendni.
(za wiki:)"Tuż przed wybuchem II wojny światowej Fritscha przywrócono do Naczelnego Dowództwa. Postanowił on osobiście nadzorować działania na froncie w trakcie inwazji na Polskę, obejmując honorowe stanowisko szefa 12. Pułku Artylerii, co było nietypowym zadaniem dla wojskowych w randze generała. Podczas oblężenia Warszawy 22 września 1939, na Zaciszu, w wyniku polskiego ostrzału von Fritsch doznał uszkodzenia tętnicy udowej. William Shirer w swoim Pamiętniku Berlińskim (Berlin Diary) napisał, że rana odniesiona przez von Fritscha nie była śmiertelna. Jego adiutant starał się zatamować krwotok i usunąć generała z pola bitwy. Jednak wtedy Fritsch zdjął swój monokl, popatrzył na niego i rzekł: "Ach, nie przejmuj się!". Wkrótce potem wykrwawił się na śmierć [adiutant napisał też, że od zranienia do śmierci minęło około minuty]. W sprawie jego śmierci przeprowadzono śledztwo. Wielu badaczy uważa, że von Fritsch oczekiwał i poszukiwał śmierci. Kilka dni później w Berlinie odbył się jego uroczysty pogrzeb".
Był on drugim Niemcem w randze generała, który poniósł śmierć w wojnie z Polską - pierwszym generałem, który zginął w czasie II wojny światowej był esesman - został zabity 10 września pod Opocznem - Wilhelm Fritz von Roettig - Generalmajor der Ordnungspolizei i SS Brigadeführer.
----------------
(PAT) Wyzywający ton prasy niemieckiej nie ustaje. Kampania antypolska wzmaga się. Wyraźne instrukcje co do tez, jakimi operować mają publicyści niemieccy, wynikają jasno z jednobrzmiących prawie w całej prasie treści zdań i zwrotów". - Ojej! to te same techniki propagandy i dezinformacji są używane przez nich i dzisiaj wczoraj?, przez współczesne "wolne media" niemieckie. Co za zaskoczenie!
Inne tematy w dziale Kultura
