Panie Boże, przyznaję się do Ciebie,
w każdym miejscu i przed każdym człowiekiem.
Skąd zatem w moim życiu ciernie?
Dlaczego ich przybywa wraz z wiekiem?
Panie Boże, daję świadectwo wiary,
o każdej porze, we wszystkim co robię.
Dlaczego więc świat się ode mnie oddalił,
a wszystko, w co wierzyłem, zmienia się w utopię?
Panie Boże, zawsze jestem Twoim sługą,
w każdym geście słowie i zdaniu.
Powiedz wreszcie, jak jeszcze długo
błądzić będę na dróg mych rozstaju?
Ile jeszcze mam zło dobrem zwyciężać?
Jak w chwilach zwątpienia wierzyć, że jesteś?
Jakimi słowami modlić się? Jak o Tobie śpiewać?
Jak zraniony, podążać mam przez życie doczesne.
21.09.2010
Wiersz z tomiku Kwiaty na skale - Stanisław Raginiak
Inne tematy w dziale Kultura