Wygląda na to, że wszystko mi dzisiaj sprzyja, od pogody do humoru. Nawet osiedlowa alejka jest jak ruchomy chodnik, właściwie to bardziej ona się przesuwa w tył pod moimi stopami niż ja ją depczę idąc do przodu. Śladu wysiłku.
O, i ręce mogę w przypływie fantazji umieścić w kieszeniach, ale mogę również nie umieszczać, jednak wspaniała jest ta wolność osobista. W sumie: komfort, ciepełko, luzik w ramionkach i koci krok.
No, szczerze mówiąc, to trochę doskwiera mi uporczywy brak kaca, wywołany notorycznym nienawalaniem się przez ostanie dni, ale pocieszam się, że w najbliższy weekend dam radę znaleźć jakiś środek zaradczy na tę przykrą dolegliwość.
Ciąg dalszy TUTAJ
